Αυτή την στιγμή γράφω τις λίγες αυτές γραμμές μέσα απ’την απομόνωση. 30 μέρες απομόνωση είναι το αντίτιμο της άρνησης μου να ξεπουλήσω την αξιοπρέπεια μου για 5 λεπτά υπακούοντας στον εξευτελισμό του σωματικού ελέγχου.

   Παραμένω αμετανόητη στην απόφαση μου. Δεν πρόκειται να χαρίσω ούτε ένα δευτερόλεπτο συμβιβασμού στους δεσμοφύλακες. Δεν πρόκειται να ανταλλάξω τις αρνήσεις και τις επιλογές μου με την “θαλπωρή” ενός κανονικού κελιού και την “ελευθερία” του προαυλισμού με το γενικό πληθυσμού της φυλακής.

   Δεν αναζητώ να γίνω άλλη μια φυσιολογική στατιστική κρατούμενης, που στέκεται σούζα απέναντι στην υπηρεσία, που βγάζει “ήσυχα” την ποινή της, που ταξιδεύει στις ψευδαισθήσεις των μουρλόχαπων, που πουλάει τον τσαμπουκά της “παλιάς” στις νέες φυλακισμένες.

   Στον καιρό που είμαι στην φυλακή γνώρισα την πυκνοκατοικημένη έρημο της κοινωνίας των κρατουμένων. Όπως και όταν ήμουν ελεύθερη, έτσι και τώρα που βρίσκομαι στην μέσα πλευρά των τειχών παραμένω αρνητής κάθε κοινωνίας, που κτίζεται γκρεμίζοντας το “εγώ”, που μιμείται τα ψεύτικα είδωλα της καταργώντας το αυθεντικό, που επιβιώνει ακολουθώντας τις συμβάσεις της. Αρνούμαι το μοναχικό πλήθος που φοράει τις προσποιήσεις του για πρόσωπο γιατί δεν έχει ψυχή να γίνει ο εαυτός του. Παραμένω φίλη, συντρόφισσα και άνθρωπος με όσες και όσους διατηρούν αναμμένη τη φωτιά μέσα τους. Με αυτές και αυτούς που διαλέγουν τα επικίνδυνα μονοπάτια των λύκων και όχι τα βοσκοτόπια των προβάτων.

   Για όλους εμάς, για τους αναρχικούς της πράξης καμιά φορά η φυλακή δεν είναι αρκετή “τιμωρία”. Για αυτό μας περιμένουν πειθαρχικές ποινές, μεταγωγές και απομονωσεις.

   Η απομόνωση είναι μια φυλακή μέσα στην φυλακή. Παραμένεις 24 ώρες το 24ωρο κλειδωμένη σε ένα κελί με ένα κρεβάτι μια εσωτερική τουαλέτα και το άγρυπνο μάτι μιας κάμερας (που κατάφερα τελικά να την καλύπτω με ένα σεντόνι…).

   Εδώ μέσα οι μόνες σου φίλες είναι οι σκέψεις και οι αναμνήσεις σου. Εδώ μέσα οι μέρες και οι ώρες καταργούνται, χάνονται, πεθαίνουν σπρώχνοντας αργά αργά η μία την άλλη…

   Αυτές τις 30 μέρες απομόνωσης όμως δεν έμεινα μόνη μου. Είχα κάποιους παράξενους και όμορφους επισκέπτες που πέρασαν κρυφά και “λαθραία” στο κελί μου σπάζοντας την απομόνωση.

   Ήταν ο όμορφος ήχος των πυροβολισμών του πυρήνα Όλγα FAI/IRF ενάντια στο κάθαρμα της πυρηνικής εταιρείας Adinolfi (σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ αδέρφια για το χαμόγελο που μου χαρίσατε) ήταν ο μοναδικός θόρυβος απ’τις εκρήξεις anfo και δυναμίτη στο Εκουαδόρ, στη Βολιβία (δύναμη στους συντρόφους που συνέλαβαν), στο Περού, ήταν τα ευχάριστα νέα απ’τα αιχμάλωτα αδέρφια μου στην Ινδονησία Eat και Billy (Eat τα λόγια σου στο γράμμα σου μου έδωσαν κουράγιο και δύναμη), ήταν οι καπνοί απ’τους εμπρησμούς της νέας Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF (η θέληση σας και οι πράξεις σας δείχνουν ότι τίποτα δεν τελείωσε), ήταν τα συνθήματα και οι φωνές απ’τους αλληλέγγυους που έκαναν συγκέντρωση έξω απ’τις φυλακές Διαβατών που βρίσκομαι αιχμάλωτη, ήταν όλες αυτές οι χειρονομίες ουσίας, τα κείμενα, οι αφίσες, τα σαμποτάζ (Βόλος), οι εμπρησμοί που χαράζουν στο μυαλό και στην καρδιά μου με ανεξίτηλο χρώμα μία φράση “Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των αναρχικών της πράξης δεν είναι απλά λόγια”…

Όλγα Οικονομίδου

μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF πρώτης περιόδου

30 μέρες απομόνωση και συνεχίζω, όμως ο λύκος μέσα μου δεν κοιμάται, δεν συγκατανεύει, δεν συγχωρεί…

en es it – Greece: Letter of CCF member Olga Ekonomidou (in solitary confinement of Diavata prisons)

http://en.contrainfo.espiv.net/2012/06/03/greece-letter-of-ccf-member-olga-ekonomidou-in-solitary-confinement-of-diavata-prisons/

Συγκέντρωση – Παρέμβαση στο

Υπ. Δικαιοσύνης σε ένδειξη αλληλεγγύης με τη συντρόφισσα Όλγα Οικονομίδου

που βρίσκεται από τις 04/05 σε καθεστώς απομόνωσης λόγω της άρνησής της

   να υποστεί τον εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο

Τρίτη 05/05

Προσυγκέντρωση 11:30 π. μ. στο σταθμό του μετρό Κατεχάκη

12:00 στο Υπ. Δικαιοσύνης

 

Συνέλευση αλληλεγγύης στην Αναρχική Επαναστατική Οργάνωση

 Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και σε όσους διώκονται για την ίδια υπόθεση

Η Όλγα Οικονομίδου, μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, βρίσκεται από τις 04/05 στην απομόνωση των γυναικείων φυλακών στα Διαβατά παρακολουθούμενη 24 ώρες το 24ωρο από κάμερα που βρίσκεται μέσα στο κελί της. Ο λόγος είναι η άρνηση του σωματικού ελέγχου, που παρόλα τα μηχανήματα ελέγχου σε όλες τις φυλακές, απαιτείται από τους νεοεισερχομένους κρατούμενους να βγάζουν τα ρούχα τους (στις κρατούμενες απαιτούν να κάνουν και κολπικό έλεγχο). Μία διαδικασία που σκοπό έχει να κάμψει την αξιοπρέπειά τους και που θα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς έχουν ξεκαθαρίσει ότι θα αρνούνται κάθε φορά.

Η μεταγωγή της συντρόφισσας στις φυλακές Διαβατών έγινε μετά από πειθαρχική μεταγωγή από τις φυλακές Θήβας λόγω ξυλοδαρμού μιας άλλης κρατούμενης – ρουφιάνας της υπηρεσίας των φυλακών. Λόγω της άρνησής της να υποβληθεί στον σωματικό έλεγχο της επιβλήθηκε άλλη μία πειθαρχική μεταγωγή η οποία εδώ και 25 μέρες σκόπιμα και εκδικητικά δεν εκτελείται από την Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών.

Η στάση των ανθρωποφυλάκων βρίσκεται για ακόμα μία φορά σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις εντολές των μπάτσων και των πολιτικών τους προϊσταμένων. Από κοινού κάνουν προσπάθειες να λυγίσουν τους αγωνιζόμενους κρατούμενους με κάθε τρόπο, ακόμα και όταν ο σωφρονιστικός τους κώδικας δεν το επιτρέπει. (Η παραμονή κάποιου κρατούμενου σε καθεστώς απομόνωσης δεν μπορεί να ξεπερνά τις 10 συνεχόμενες μέρες). Προσπάθειες που εμφανώς πέφτουν στο κενό. Σχεδόν ένα μήνα μετά η Όλγα παραμένει στην απομόνωση και ύστερα από τη δική ανυποχώρητη στάση έχει καταφέρει να καλύπτει την κάμερα που βρίσκεται στο κελί της.

“Η αλληλεγγύη πρέπει να παραμένει ζωντανή δίπλα σε κινήσεις κρατουμένων και αλώβητη, αντικειμενική και σε εγρήγορση σε υποθέσεις που αφορούν πολιτικούς κρατούμενους. Κατά τη γνώμη μου οι συγκεντρώσεις αλληλεγγύης δεν πρέπει να περιορίζονται σε εθιμοτυπικές ημερομηνίες όπως π.χ. την πρωτοχρονιά, αλλά να διατηρούν τα αντανακλαστικά τους ώστε να μεταλλάσσονται σε μοχλό πίεσης όταν τα σωφρονιστικά καπρίτσια δοκιμάζουν τους κρατούμενους. Η αλληλεγγύη πρέπει να είναι εργαλείο για να αναδεικνύει τις υποθέσεις των αναρχικών κρατούμενων όχι προσωποκεντρικά, όχι με βάση τις προσωπικές σχέσεις, όχι με κριτήρια ενοχής-αθωότητας. Άλλωστε σε αυτό τον κόσμο κανείς δεν είναι αθώος, είμαστε όλοι ένοχοι. Άλλοι για τη συνειδητοποίησή τους και τη δράση τους ενάντια σε ότι τους καταπιέζει και άλλοι για την ανοχή τους στους καταπιεστικούς θεσμούς.

Όλγα Οικονομίδου

Συμμεριζόμενοι την άποψη της συντρόφισσας δηλώνουμε πως η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη. Συνεχίζουμε να είμαστε δίπλα στους αγωνιζόμενους κρατούμενους, δίπλα σε εκείνους που με προσωπικό κόστος υψώνουν το ανάστημά τους αγνοώντας τον εγκλεισμό τους, δίπλα σε εκείνους που προωθούν σε πείσμα των καιρών την ανατρεπτική δράση, δίπλα σε εκείνους που έχουν κηρύξει πόλεμο με την εξουσία και όλες τις εκφάνσεις της. Είμαστε αλληλέγγυοι με τον αγώνα της συντρόφισσας Όλγα Οικονομίδου και θα σταθούμε δίπλα της σε όλη την διάρκειά του.

“ Η στάση της Όλγας είναι άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα αξιοπρέπειας στη φαρέτρα της αναρχικής παρακαταθήκης  με το οποίο ο καθένας που θεωρεί τον εαυτό του Αναρχικό Επαναστάτη και αναρχικό της Πράξης, μπορεί να οπλιστεί και να υπερασπιστεί τις αναρχικές αξίες και την ελευθερία. […]

[…]Μπορεί να μας πιάσατε αιχμαλώτους, όμως δεν μας νικήσατε. Δεν πρόκειται να παραδοθούμε ποτέ. Δίνουμε δύναμη ο ένας στον άλλον με μία υπόσχεση στα μάτια. «Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους αναρχικούς της πράξης δεν είναι μόνο λόγια…»”

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Πρώτης περιόδου

 

Συνέλευση αλληλεγγύης στη ΣΠΦ και σε

όσους διώκονται για την ίδια υπόθεση

Οι νέες διώξεις των κατηγορουμένων για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς ήταν μία αρχή. Μία σειρά διώξεων που δεν φαίνεται να έχουν ούτε αρχή ούτε τέλος έχει αρχίσει. 15 μήνες μετά την αιχμαλωσία των 5 μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς στο Βόλο γίνεται όλο και πιο φανερή η εκδικητική μανία της εξουσίας προς τους συντρόφους που εμπλέκονται σε αυτή την υπόθεση. Φανερή είναι και η λύσσα τους να μην αποφυλακιστεί κάποιος από τους συντρόφους λόγω 18μηνου. Κάτι που κατάφεραν όχι με νομικά παραθυράκια αλλά με αυθαιρεσίες και παρακάμψεις των νόμων τους που οι ίδιοι υπηρετούν με τόσο πάθος. Νόμοι που όταν τους βολεύει τους χρησιμοποιούν, όταν όχι τους αγνοούν και όταν δεν τους φτάνουν φτιάχνουν καινούριους.

Η μία δίωξη ακολουθεί την άλλη και το ένα δικαστήριο το άλλο. Κάποιες από αυτές είναι :

–          Η δίωξη για το κείμενο  «Αλληλεγγύη από τη ΣΠΦ και το Θ. Μαυρόπουλο προς το αναρχικό στέκι ΝΑΔΙΡ»  των μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και του αναρχικού Θεόφιλου Μαυρόπουλου

–          Τη δίωξη των ίδιων για το κείμενο «Σχετικά με τη νέα δίωξη για το κείμενο αλληλεγγύης στο στέκι Ναδίρ»

–          Δίωξη για την ανάληψη ευθύνης για το studio ATA, το οποίο σύμφωνα με τη δικογραφία οι δέκα σύντροφοι ανέβασαν στο ίντερνετ, όντας έγκλειστοι ενώ την ευθύνη για την συγκεκριμένη ενέργεια έχουν αναλάβει οι Αποκλίνουσες συμπεριφορές για τη διάδοση του επαναστατικού τερορισμού – Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο.

–          Δίωξη του Χρήστου Τσάκαλου για το προσωπικό του κείμενο «Ανοιχτή επιστολή του Χρήστου Τσάκαλου από τις φυλακές Κορυδαλλού, σχετικά με τη στάση του και τις διωκτικές διαδικασίες»

–          Δίωξη του Χρήστου Τσάκαλου και του Μιχάλη Νικολόπουλου για την επίθεση στο Α.Τ Δωδεκανήσου στη Θεσσαλονίκη, ενέργεια για την οποία έχει αναλάβει την ευθύνη η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και δεν συμπεριλαμβάνεται στη δικογραφία με τις 250 ενέργειες της οργάνωσης, που εξ’ αρχής όφειλε ν’ αποτελεί  μία ενιαία δικογραφία εφόσον αφορά ενέργειες της ίδιας οργάνωσης.

–          Προανάκριση και πλέον ανάκριση στην Ιταλία για το πακέτο – βόμβα στον τότε πρωθυπουργό της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Οι έρευνες – ανακρίσεις αυτές αφορούσαν αρχικά τον Γιώργο Νικολόπουλο και τον Χρήστο Τσάκαλο αλλά πλέον συμπεριλαμβάνουν άλλα τρία μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς τον Γεράσιμο Τσάκαλο, Χάρη Χατζημιχελάκη και Παναγιώτη Αργυρού καθώς και δύο διωκόμενους και καταδικασμένους πρωτόδικα για συμμετοχή στην οργάνωση, παρόλο που αρνούνται κάθε συμμετοχή τους σε αυτή τους αναρχικούς Αλέξανδρο Μητρούσια και Γιώργο Καραγιαννίδη. Η δικογραφία αυτή έχει μεταφερθεί ήδη σε ανακριτές στη Μπολόνια. Εδώ να τονίσουμε και την χρονική συγκυρία που το Ιταλικό κράτος επέλεξε να παραπέμψει τους συντρόφους ως αντίποινα και σε μία προσπάθεια να επιδείξει έργο κατά της τρομοκρατίας, δηλαδή αμέσως μετά το χτύπημα του πυρήνα Όλγα της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας στην Ιταλία, ο οποίος πυροβόλησε στα πόδια τον Roberto Adinolfi, διευθύνοντα συμβούλου της Ansaldo Nucleare.

Θα μπορούσαμε να αναλύσουμε επί μακράν τις κρατικές μεθοδεύσεις για να κάμψουν το ηθικό των συντρόφων και την απέλπιδα προσπάθειά τους να τους “συμμορφώσουν”, να πέσουν στη σιωπή και την πολιτική αδράνεια. Μία προσπάθεια των εισαγγελικών αρχών που εκδηλώθηκε και με την επιβολή των περιοριστικών όρων της μη επικοινωνίας με τους συγκατηγορουμένους τους  και την απαγόρευση εισόδου τους στα πανεπιστημιακούς χώρους (οι χώροι που γίνονται κατά πλειοψηφία οι πολιτικές ζυμώσεις, αναρχικές συνελεύσεις και εκδηλώσεις) στους τρεις συντρόφους που κατηγορούνται για συμμετοχή στην οργάνωση αλλά δεν προφυλακίστηκαν για τις 250 ενέργειες της ΣΠΦ Μασούρα, Καρακατσάνη, Αντωνίου.

Εδώ όμως θα σταθούμε στη δημιουργία νόμων που σκοπό έχουν να ποινικοποιήσουν τον λόγο, να κάμψουν την αλληλεγγύη και να απομονώσουν τους έγκλειστους συντρόφους μας. Η κατηγορία έρχεται με τον 4^ο κατά σειρά τρομονόμο και αφορά την “προτροπή σε κακουργηματικές πράξεις”. Κάθε κείμενο που δημοσιεύεται και έχει την υπογραφή της ΣΠΦ είναι και μία εν δυνάμει δίωξη. Και όχι μόνο στην Ελλάδα. Σε πλήρη συνεργασία της ελληνικής δικαστικής μαφίας με την ιταλική φαίνεται να αρχίζει μία ιστορία χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Μιλάμε για ένα νόμο που ποινικοποιεί το λόγο αφού η θωράκιση με αλλεπάλληλους τρομονόμους για κάθε ανατρεπτική πράξη δεν φτάνει να επιβάλλει τη σιωπή και την αδράνεια στις τάξεις των αναρχικών.

Τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς με τη διεθνή τους απεύθυνση/ αλληλεγγύη/ διάλογο έχουν συμβάλλει με τα κείμενά τους στη διεύρυνση και ενίσχυση της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας (FAI), τη δημιουργία του Διεθνούς Επαναστατικού Μετώπου (FRI) και της Μαύρης Διεθνούς των αναρχικών της πράξης. Οι πυρήνες της FAI ξετρυπώνουν σε πολλές χώρες παγκοσμίως (Χιλή, Βολιβία, Εκουαδόρ, Ινδονησία, Αγγλία, Ισπανία, Μεξικό, Ιταλία, Ρωσία κ.λπ.) συχνά τα χτυπήματα είναι αφιερωμένα στα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς αν δεν χρησιμοποιούν και το ίδιο όνομα (Ελλάδα, Ολλανδία, Μεξικό, Ρωσία). Έτσι λοιπόν η εξουσία αποφάσισε να ποινικοποιήσει τα κείμενα των φυλακισμένων μελών της, μήπως και σταματήσουν να επικοινωνούν με τον “έξω” κόσμο και να προωθούν τις ιδέες τους, μήπως και τους λυγίσει επιτέλους. Κάτι που οι σύντροφοι έχουν αποδείξει ότι δε θα συμβεί ποτέ. Ο ανατρεπτικός διάλογος σε Ελλάδα και εξωτερικό συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και θα συνεχιστεί με την προοπτική δημιουργίας γεγονότων παγκόσμια, με στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή αυτού του συστήματος.

Σε μια περίοδο που το σύστημα νοσεί σε όλους του τους τομείς, αυτό που κάνει είναι να ενισχύει το οπλοστάσιό του νομικά και να αυξήσει την καταστολή χτυπώντας τα κομμάτια που αποτελούν απειλή για την πολυπόθητη κοινωνική συναίνεση και πόσο μάλλον τα κομμάτια εκείνα που προωθούν την ολοκληρωτική κατά μέτωπο ρήξη με το καθεστώς. Πρώτος στόχος τα κείμενα των φυλακισμένων συντρόφων μας και σαφώς μια πιλοτική εφαρμογή για τη διεύρυνσή του συνολικά στην ποινικοποίηση του αναρχικού – ανατρεπτικού λόγου. Έτσι λοιπόν τα 9 μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και ο αναρχικός Θεόφιλος Μαυρόπουλος δικάζονται στις 27 Ιουνίου για το κείμενο αλληλεγγύης στο αναρχικό στέκι Ναδίρ, το κείμενο σχετικά με τη νέα δίωξη για το κείμενο αλληλεγγύης στο στέκι Ναδίρ, την ανάληψη ευθύνης για το Studio ATA. Η κατηγορία είναι “προτροπή σε κακουργηματικές πράξεις” για τη φράση τους “ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΧΙΛΙΟΣΤΟ ΠΙΣΩ, ΕΝΝΕΑ ΧΙΛΙΟΣΤΑ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ”.

Από τη πλευρά μας αυτό που έχουμε να πούμε είναι πως θα μείνουμε ακέραιοι δίπλα στους συντρόφους μας. Θα συνεχίσουμε να διαδίδουμε τον λόγο τους σε όλες τις γλώσσες του κόσμου και τα νομικά τους κατασκευάσματα δε είναι ικανά να μας σταματήσουν από το να δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε αυτούς  με κάθε εφικτό τρόπο. Οι κραυγές που διατρανώνουν με σθένος και επιμονή, το πάθος για άρνηση της εξουσίας, είναι μια ενιαία φωνή που ταράζει την ραθυμία της κανονικότητας και της υποταγής. Και που δεν θα σταματήσει να ακούγεται ποτέ όσο υπάρχει αυτός ο πολιτισμός και όλα τα γνωρίσματα που τον αποτελούν… 

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ

ΚΑΛΕΣΜΑ – ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

27 ΙΟΥΝΙΟΥ 09:00 π. μ.

Συνέλευση αλληλεγγύης στη ΣΠΦ και σε

όσους διώκονται για την ίδια υπόθεση

Σήμερα η αδελφή μας Όλγα Οικονομίδου, συνεχίζει να βρίσκεται για 26η  μέρα στην απομόνωση των φυλακών Διαβατών. Η Όλγα βρίσκεται εκεί για την αδιάλλακτη , αξιοπρεπή και μαχητική στάση που διατηρεί και εντός των τειχών, ως αιχμάλωτη του  Αναρχικού πολέμου. Πιο συγκεκριμένα της επιβλήθηκε πειθαρχική μεταγωγή κατά την κράτησή της στις φυλακές της Θήβας, επειδή έμπρακτα δεν δέχτηκε σε αυτή τη συνθήκη αιχμαλωσίας , να βρίσκεται μαζί με μια ρουφιάνα κρατούμενη. Έτσι της επιτέθηκε γρονθοκοπώντας την,  πετυχαίνοντας να την εκδιώξει από κείνη την πτέρυγα της φυλακής. Όταν λοιπόν μετήχθη στις φυλακές Διαβατών, η Όλγα περήφανη και συνεπής στις ιδέες της, αρνήθηκε να δεχτεί το γνωστό εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε κελί απομόνωσης και να της έχει επιβληθεί νέα πειθαρχική ποινή.

Η στάση της Όλγας είναι άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα αξιοπρέπειας στη φαρέτρα της αναρχικής παρακαταθήκης  με το οποίο ο καθένας που θεωρεί τον εαυτό του Αναρχικό Επαναστάτη και αναρχικό της Πράξης, μπορεί να οπλιστεί και να υπερασπιστεί τις αναρχικές αξίες και την ελευθερία.

Γιατί μόνο μέσα από την  καθημερινή αμφισβήτηση και καταστροφή κάθε εξουσιαστικής σχέσης βαδίζουμε στα μονοπάτια της Αναρχίας.

Απορρίπτουμε κάθε είδους μικροπολιτικής, αναστολών και δικαιολογιών οποιουδήποτε τύπου που στόχο έχουν να καλύψουν είτε το φόβο είτε την ανικανότητα.

Παραμένουμε πολέμιοι της κοινωνίας, είτε ως αιχμάλωτοι είτε όχι, μέσα από τις αδιάκοπες αναρχικές επιθέσεις στο εξουσιαστικό σύμπλεγμα.

Επιθέσεις που έχουν πραγματοποιηθεί από τη Μαύρη Διεθνή  των αναρχικών της Πράξης, με δεκάδες ενέργειες της Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία  –Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο σε όλο τον κόσμο. Επιθέσεις που στοχεύουν την κυριαρχία στο κεφάλι και αποσκοπούν στην ολοκληρωτική κατάλυσή της.

Η νέα Συνωμοσία στο πρόσφατο χτύπημά της σε όχημα των ΕΛΤΑ και σε έναν χριστιανικό ναό δήλωσε: « Η αμφισβήτηση είναι πηγή γνώσης. Μέσω της αμφισβήτησης μπορεί ο άνθρωπος να συνειδητοποιήσει την αθλιότητα του υπάρχοντος. Όμως για να ενσαρκωθεί και να γίνει χρήσιμο όπλο ενάντια στον εχθρό αυτή η αμφισβήτηση, χρειάζονται αξιοπρεπείς, τολμηροί και μαχητικοί άνθρωποι με εύστοχα σχέδια. Η επαναστατική βία που ασκείται  απ’ αυτούς τους ανθρώπους μπορεί υπό τις έχουσες συνθήκες να θεωρηθεί το πιο άμεσο και αποτελεσματικό εγχείρημα. Αυτό διότι οι  «υγιείς»  πολιτικές τοποθετήσεις για μας δεν είναι μια απλή συνδιαλλαγή με τον εχθρό, αλλά ένας πόλεμος στον οποίο αντί να συνδιαλέγεσαι με τον εχθρό σου, τον μαχαιρώνεις».

Άτυπη  Αναρχική Ομοσπονδία,  Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο,   Σ.Π.Φ. Επαναστατικές ομάδες διασποράς τρόμου.

Αυτή η έμπρακτη αμφισβήτηση όλων των μαχόμενων Αναρχικών, είναι που μας κάνει πιο δυνατούς από ποτέ, στις μάχες που πλέον δίνουμε εντός των τειχών.

Όσον αφορά τώρα τη διαδικασία του στρατοδικείου σας, για μας είναι αδιανόητη η συμμετοχή μας  σε αυτήν, εφόσον η Όλγα παραμένει στην απομόνωση. Γι’ αυτό ως ελάχιστη κίνηση, αποχωρούμε και διακόπτουμε το δικαστήριο.

 

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Πρώτης περιόδου

 

Μετά   την ανάγνωση των δύο δηλώσεων ,τα μέλη της Σ.Π.Φ. αποχώρησαν  από την αίθουσα  του δικαστηρίου και η δίκη διεκόπη.

Σε αυτό το σημείο της δίκης, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάτι.

Βρισκόμαστε εδώ απέναντί σας γιατί κουβαλάμε μέσα μας τον πόλεμο. Τον πόλεμο ενάντια στην γκιλοτίνα της εξουσίας, ενάντια στην παραίτηση του πλήθους, ενάντια στη σιωπή της εποχής μας.

Για να υπάρξει ο πόλεμος χρειάζoνται πάντα δύο. Από μια  βρίσκεστε εσείς. Οι μαριονέτες της εξουσίας, τα ανθρωπάκια των νόμων, τα σκιάχτρα της Τάξης. Όταν η εξουσία  σας λέει πηδήξτε εσείς πηδάτε κι όταν σας λέει γαυγίστε, εσείς γαυγίζετε.

Από την άλλη μεριά είμαστε εμείς. Είμαστε πέρα και έξω από τους νόμους σας. Δεν μας αγγίζει η βρωμιά της εξουσίας σας. Είμαστε αρνητές των νόμων, αντάρτες της ζωής, αναρχικοί της πράξης. Δε φοβόμαστε τη φυλακή και γελάμε με τις «δίκαιες» τιμωρίες σας.

Όταν αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μας στην Σ.Π.Φ. ταυτόχρονα αναλάβαμε να συνεχίσουμε να πολεμάμε ενάντια στον κόσμο σας μέχρι την τελευταία μας ανάσα.

Όταν αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη, δεν αναλάβαμε απλά την ευθύνη για κάποιες ωραίες αναρχικές ιδέες και θεωρίες. Αναλάβαμε την ευθύνη και για τις πανέμορφες πράξεις που γεννούν αυτές οι ιδέες. Αναλάβαμε την ευθύνη για τους εκρηκτικούς μηχανισμούς που συναρμολογήσαμε, για τις εκρήξεις που προκαλέσαμε, για τα όπλα που κρατήσαμε, για τις προκηρύξεις που κυκλοφορήσαμε…

Κι αν η αστυνομία είναι ανίκανη να βρει τα αποτυπώματά μας στις έρευνές της, τα αποτυπώματά μας βρίσκονται διάχυτα παντού.

Βρίσκονται στον  δυναμίτη και στο ΑΝFO  που μεταφέρουν ακούραστα τα αδέλφια μας στο Εκουαδόρ , τη Βολιβία, το Περού και την Αργεντινή προκαλώντας τον τρόμο στην αυτοκρατορία του υπάρχοντος.

Βρίσκονται στα όπλα των ιταλών αδελφών μας που διαδίδουν τη νέα αναρχία. Βρίσκονται στις αποσκευές των καταζητουμένων συντρόφων μας στην Ελλάδα. Βρίσκονται οπουδήποτε γράφεται η ιστορία των ανατρεπτικών πράξεων και των αναρχικών νοημάτων.

Δεν πρόκειται όμως να προσφέρουμε ούτε ένα χιλιοστό στην περιέργεια των αστυνομικών μηχανισμών.

Δεν πρόκειται να τους δώσουμε την παραμικρή πληροφορία για το τι κάναμε με ποιους και πότε. Αυτό αν μπορούν ας το ανακαλύψουν μόνα τους τα λαγωνικά της αστυνομίας. Εμείς το μόνο που λέμε είναι: «Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε αμετανόητοι αναρχικοί της πράξης».

Μπορεί να μας πιάσατε αιχμαλώτους ,όμως δεν μας νικήσατε.

Δεν πρόκειται να παραδοθούμε ποτέ. Δίνουμε δύναμη ο ένας στον άλλον με μία υπόσχεση στα μάτια. «Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους αναρχικούς της πράξης δεν είναι μόνο λόγια…»

Τώρα η σκέψη και η καρδιά μας είναι δίπλα στη συντρόφισσα μας Όλγα που βρίσκεται κλειδωμένη για 26η μέρα σε κελί απομόνωσης. Στην Όλγα που ούτε για μια στιγμή δεν υποτάχτηκε στους κανόνες και στις ταπεινώσεις της φυλακής. Οι φωνές μας είναι φωνές της και οι πράξεις της πράξεις μας. Γι’ αυτό θα δανειστούμε την αγαπημένη της φράση « Η μνήμη δεν είναι σκουπίδι, το αίμα δεν είναι νερό…» δίνοντας το λόγο μας  πως δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, όλες αυτές τις χιλιάδες μέρες αιχμαλωσίας που μας περιμένουν, όπως δε θα ξεχάσουμε ποτέ ότι η ελευθερία δεν χαρίζεται… κατακτιέται.

 

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Πρώτης περιόδου

Κείμενο των μελών της ΣΠΦ για τα 3 χρόνια από το θάνατο του συντρόφου MAURICIO MORALES

Είναι δύσκολο να γράφεις για έναν σύντροφο που δεν γνώρισες ποτέ. Ακόμη και σήμερα έχουμε στο στόμα την πικρή γεύση της καταραμένης είδησης που ερχόταν από τη μακρινή Χιλή. Ένας σύντροφος έχασε τη ζωή του από έκρηξη βόμβας που μετέφερε ο ίδιος για να την τοποθετήσει σε στρατόπεδο μπάτσων.

Το όνομα του ήταν Mauricio Morales.

Ένα όνομα που από εκείνη την ώρα βρίσκεται συχνά στα χείλη μας, στις προκηρύξεις μας, στα κείμενά μας. Ένα όνομα που μας συνοδεύει στις άνομες διαδρομές όταν κουβαλούσαμε τις δικές μας βόμβες, όταν τα σακ βουαγιαζ μας βάραιναν επικίνδυνα γεμάτα με τα εκρηκτικά μας και τα όπλα μας μας κρατούσαν συντροφιά.

Mauricio Morales δεν είναι απλά ένα όνομα, είναι ένας άγνωστος φίλος, ένας σύντροφος αδερφός που χωρίς να έχουμε συναντηθεί ποτέ βαδίζουμε σε κοινές διαδρομές, μοιραζόμαστε τις ίδιες άγριες νύχτες, αγαπάμε τις εκκωφαντικές εκρήξεις που συνεχίζουν να φωνάζουν «είμαστε ακόμα ζωντανοί στον κόσμο σας».

Πάντα υπάρχουν οι δυνατές στιγμές που ενώνουν παράλληλες τροχιές και ιστορίες. Πόσες φορές φιλοξενήσαμε νοητά τους “προγόνους” μας τον Εμίλ Ανρύ, τον Ραβασόλ, τον Εεβερίνο Τζιοβάνι. Τον Ρένζο Ναβατόρε και τα αδέρφια μας που “έφυγαν” νωρίς όπως ο Mauri, στο τραπέζι μας, στις θυελλώδεις συζητήσεις μας, στις λυσσασμένες επιθυμίες μας, στις αγωνίες μας, στα μάτια που κοκκινίζουν και στα χέρια που ιδρώνουν από την ένταση καθώς συναρμολογούμε ένα καινούριο εκρηκτικό μηχανισμό ή καθαρίζουμε τα όπλα μας.

Εκεί που καταστρώνουμε νέα σχέδια ανατροπής και επίθεσης, μνήμη και παρών γίνονται ένα. Μπορεί σύντροφοι όπως ο Mauri να μην βρίσκονται δίπλα μας, όμως είναι παρόντες.

Γιατί τέτοιοι άνθρωποι με την τόλμη τους κάνουν τα αστέρια να λάμπουν. Για αυτό τους κουβαλάμε μέσα στην καρδιά μας. Οι αναρχικοί της πράξης είμαστε φτιαγμένοι από παράξενο υλικό και ίσως ο περισσότερος κόσμος να μην αντιλαμβάνεται την τρέλα μας. Ίσως αρκετοί στο πρόσωπο του Mauri να βλέπουν έναν νεαρό που σκοτώθηκε μάταια. Είναι όλα αυτά τα κουρασμένα μυαλά που προσκυνούν την ήττα που κηρύττει ότι “ αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει και κάθε αγώνας είναι μάταιος”.

Το μόνο σίγουρο είναι πως η ζωή δεν κερδίζεται ούτε με παρακάλια. Ούτε με προσευχές. Θέλει τα χέρια μας να αρπάζουν την φωτιά, τα μάτια μας να ατενίζουν το χάος και η καρδιά μας να πάλλεται στο ρυθμό της αναρχικής καταστροφής και της άγριας ύπαρξης.

Ο Mauricio το γνώριζε αυτό και έζησε στα άκρα ως αναρχικός της πράξης, ως σύντροφος-αδερφός.

Για αυτό ο θάνατός του αποκτά ένα ιδιαίτερο βάρος. Το βάρος της απώλειας.

Όμως η απουσία του Mauri δεν είναι λόγος για δάκρυα.

Αντίθετα γίνεται φωτιά αναμμένη στο στουπί από μολότοφ στο Σαν Ντιάγκο, πυροκροτητής αγκαλιασμένος με καλώδια σε βόμβα στην Αθήνα, σφαίρα στη θαλάμη που σημαδεύει τον εχθρό, λίμα απόδρασης από τα κελιά που μας κρατούν αιχμάλωτους στη φυλακή, χαμόγελα στα χείλη κάθε γνωστού και άγνωστου αναρχικού της πράξης.

Κι αν έχουμε πόνο κλαίμε, κι αν έχουμε χαρά γελάμε γιατί ξέρουμε πως έχουμε πόλεμο και οι απώλειες είναι μέσα στη ζωή μας όμως ποτέ δεν αδειάζουν την καρδιά μας.

Κουβαλάμε αυτές τις απουσίες μέσα μα, στην παρανομία, στην φυλακή, στην σιωπή, στην κραυγή μας και κρατάμε τη μνήμη των συντρόφων μας ανέπαφη.

Φυσικά δεν χρειαζόμαστε ούτε ήρωες, ούτε αγίους. Ο Mauricio είναι ένας από εμάς. Ακόμα και οι δεκάδες επιθέσεις που έχουν αφιερωθεί στον Mauri, δεν έγιναν στο όνομά του, έγιναν μαζί με αυτόν. Γιατί είναι πάντα μαζί μας και μοιραζόμαστε το ίδιο τρελό όνειρο, την διαρκή εξέγερση ενάντια στην κοινωνική μηχανή.

Στην αδιάκοπη πορεία για την αναρχία, το χαμόγελο κι ο θάνατος του Mauri έδωσε μια νέα ώθηση.

Για την Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς ο Mauricio Morales αποτελεί την πρόσκληση να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο την στρατηγική της διεθνής αναρχικής αλληλεγγύης.

Ήταν η αφορμή για μια πρώτη επαφή και γνωριμία με τους συντρόφους της Χιλής, της Βολιβίας, του Μεξικού, του Περού, της Αργεντινής, της Ουρουγουάης. Κάθε πράξη επίθεσης από τη Χιλή ως την Ελλάδα και από την Ιταλία ως το Μεξικό προωθεί το στοίχημα της Μαύρης Διεθνής των Αναρχικών της Πράξης. Παράλληλα η FAI(Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία )- IRF (Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο) διευρύνεται με έναν χαοτικό και απρόβλεπτο τρόπο σχηματίζοντας διεθνώς νέους πυρήνες που επιτίθενται με το μαχαίρι στα δόντια ενάντια στον πολιτισμό της εξουσίας.

Νέοι σύντροφοι οπλίζονται και κουβαλούν γεμάτες με όνειρα, επιθυμίες, αγωνίες, σκέψεις, στις ίδιες διαδρομές που βάδισε και ο Mauri σε μία μάχη που δεν τελειώνει ποτέ…

Όπως είχαμε γράψει στην προκήρυξη της Σ.Π.Φ. για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού στο προξενείο της Χιλής λίγο καιρό μετά το θάνατο του Mauri  ˝Κάθε επίθεση (…) είναι ο καθρέφτης μας, μεταμφιεσμένος σε βόμβα, πιστόλι, εμπρηστικό μηχανισμό, που μας απελευθερώνει.

Δεν μπορείτε να τον κολλήσετε στον τοίχο, ούτε να τον κρεμάσετε στην κρεβατοκάμαρα, όμως μπορείτε να σκύψετε από πάνω του και να αναζητήσετε τους εαυτούς σας. Τι είναι πιο απελευθερωτικό άλλωστε από την επίθεση; όπως κάθε καθρέφτης έτσι και ο δικός μας βοηθάει να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Είμαστε βέβαιοι ότι αρκετοί και μαζί τους και εμείς θα γίνουμε καλύτεροι… γιατί έτσι νοιώθουμε και κατανοούμε τις απώλειες μας…

1 λεπτού σιγή για τον σύντροφο Mauricio… 30 λεπτά προθεσμία για την έκρηξη… μία ζωή στην επίθεση…”

 

 Πυρήνας φυλακισμένων μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς -FAI- IRF

στα ισπανικά εδω

http://liberaciontotal.lahaine.org/?p=4294

I)                   Η επιλογή της Ανάληψης Ευθύνης και της μη συνθηκολόγησης

 

Εμείς ως Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Πυρήνας φυλακισμένων μελών, επιλέξαμε και αναλάβαμε μέσα από τη φυλακή την ευθύνη της συμμετοχής μας στο εγχείρημα μας. Η ανάληψη ευθύνης είναι ο ελάχιστος τρόπος να υπερασπιστούμε και να τιμήσουμε τις πιο όμορφες καταστάσεις και πράξεις που μοιραζόμαστε. Όχι ως μια ανάμνηση που ξεθωριάζει μετά τις συλλήψεις μας αλλά ως μια ζωντανή πραγματικότητα και προοπτική συνέχισης της δράσης μας, στο διαρκές παρόν, στο εδώ και τώρα.

Θεωρούμε πως η ανάληψη ευθύνης και ο λόγος που έχει εκφραστεί μέσα από αυτή συμβάλλει καθοριστικά στην όξυνση της αναρχικής δράσης. Αποτελεί μια ανοιχτή προσβολή απέναντι στον απολογητικό και χαμηλόφωνο λόγο που θα ήθελαν να αποσπάσουν από μας οι εισαγγελείς και οι ανακριτές. Αυτή η στάση αναδεικνύει την ύπαρξη δυο διαφορετικών κόσμων. Από τη μια ο κόσμος της εξουσίας και απτήν άλλη ο κόσμος της αναρχίας, που βρίσκονται σε αδιάκοπο πόλεμο μεταξύ τους. Η ανάληψη ευθύνης σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί μία αυτοαναφορική επιλογή αλλά, μια συνειδητή προέκταση του τρόπου που ζει κάποιος ως αναρχικός αντάρτης πόλης. Είναι επίσης ένα σινιάλο σύνδεσης με τους συντρόφους από έξω. Μια απάντηση στην ερώτηση που δεν έγινε. Ότι κάποιες επιλογές μάχης αξίζουν παρόλο το τίμημα που έχουν. Είναι ένας τρόπος να υπερασπίσουμε δημόσια τη δράση, τη διαδρομή και την εμπειρία μας με αμεσότητα και ευθύτητα. Αποτελεί μια ατομική υπαρξιακή ανταρσία σε συνθήκες αιχμαλωσίας που συναντιέται αναπόφευκτα με τη συλλογική διεργασία απόπειρας καταστροφής του σύγχρονου πολιτισμού. Δεν θεωρούμε πως η ανάληψη ευθύνης είναι μια θυσία στο όνομα μιας ιδέας, αντίθετα η ιδέα είναι αυτή που θυσιάζεται απ’ το πεδίο των ακίνδυνων συμβολισμών στη μετουσίωσή της σε πράξη.

 

Απ’ τη αρχή της δράσης μας έχουμε αφήσει έξω απ’ τις αποσκευές μας το φοβικό σύνδρομο της σύλληψης και της φυλακής. Γνωρίζουμε ότι η αιχμαλωσία είναι συχνά ένας προσωρινός σταθμός στην διαδρομή ενός αναρχικού αντάρτη πόλης. Για αυτό έχουμε εγκαταλείψει πίσω μας οποιεσδήποτε νομικές αναστολές και δισταγμούς, παραμένοντας αμετανόητοι στην επιλογή μας. Στην επιλογή της αντάρτικης δράσης και της διάχυσης της αναρχίας. Αντίθετα η παράδοση και η ήττα δεν κατοικεί μέσα μας ούτε για μια στιγμή. Δεν σκύψαμε ούτε πρόκειται να σκύψουμε το κεφάλι απέναντι σε ανακριτές και δικαστές. Για αυτό τόσο στα ανακριτικά γραφεία όσο και στα δικαστήρια, είτε με την άρνηση μας να εμφανιστούμε, είτε με την απόλυτη εχθρική παρουσία μας, καταργούμε τη γλώσσα των νόμων, του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης. Άλλωστε είναι τουλάχιστον αντιφατικό να σέβεσαι τους νόμους ενώ προηγουμένως έχεις κηρύξει παθιασμένα τον απόλυτο πόλεμο εναντίον της εξουσίας και του νομικού της πολιτισμού.

 

Ακόμα και όταν ο εχθρός δεν έχει στοιχεία εναντίον μας, όπως στην περίπτωση των 250 επιθέσεων της Σ.Π.Φ. , δεν πρόκειται να εισπράξει από εμάς ούτε μια απολογητική λέξη, ούτε κάποια τεκμήρια και άλλοθι αθωότητας.

 

Είναι γεγονός πως το μόνο που έχουν στα χέρια τους οι ανακριτικές αρχές, είναι η ανάληψη ευθύνης της συμμετοχής μας στη Συνωμοσία που έχουμε πραγματοποιήσει. Άλλωστε η πρακτική και η στρατηγική κάθε συνωμοτικής αναρχικής ομάδας άμεσης δράσης δεν είναι να αφήνει πίσω της ¨ενοχοποιητικά¨ στοιχεία, παρά μονό ίχνη από φωτιά που χαράζουν μια ανεξίτηλη ουλή στο πρόσωπο του κόσμου της εκμετάλλευσης, της υποκρισίας και της μοναξιάς.

 

ΙΙ) Να επιτεθούμε στους διευθυντές και τους προϊστάμενους αυτού του πολιτισμού

 

Αυτό είναι που θέλει να χτυπήσει η εξουσία. Την απόφαση κάποιων ανθρώπων να μην γονατίσουν απέναντι στον ειδωλολατρικό της κόσμο. Στον κόσμο των νεκρών αντικειμένων, των τηλεοπτικών οθονών, των διαφημιστικών μηνυμάτων, των γκλομπ των αστυνομικών, των φυλακών. Για να χτυπηθεί αυτή η επιλογή πρέπει να νικήσει ο φόβος. Ο φόβος της σύλληψης, της φυλακής, του θανάτου. Για αυτή τη δικτατορία του φόβου εργάζονται νυχθημερόν οι δικαστές, οι εισαγγελείς και οι ανακριτές. Παράλληλα όλοι αυτοί θέλουν να εμφανίσουν το αναρχικό ανταρτικό πόλης και τις ομάδες που μάχονται και το προωθούν ως καρικατούρες της μιζέριας και της ασθένειας της εξουσίας. Έτσι στήνουν κατηγορητήρια απονέμοντας σε κάποιους συντρόφους ¨διευθυντικές θέσεις¨ και ηθικές αυτουργίες. Όμως μια αναρχική ομάδα δεν μολύνεται από το δηλητήριο της εξουσίας. Δεν υπάρχουν ούτε αρχηγοί ούτε ακολουθητές. Υπάρχουν μόνο αυτόνομα και ελεύθερα άτομα που κάνουν πράξη την εχθρότητά τους για αυτό το σάπιο σύστημα. Πράξη καθαρή και δυνατή σαν τη φωτιά που καίει μέσα μας. Αν οι εισαγγελείς και οι ανακριτές έχουν μάθει να ακολουθούν τις εντολές και τις διαταγές των πολιτικών τους προϊσταμένων, ας γνωρίζουν πως μια αδάμαστη ψυχή δεν δέχεται προσταγές από κανέναν και δεν βάζει εργοδότη στη συνείδησή της. Αν ψάχνουν για ¨διευθυντές¨ , ηθικούς αυτουργούς ή εντολοδόχους ας κοιτάξουν στον καθρέφτη τους. Μια αναρχική συλλογικότητα δεν έχει ιεραρχική συγκεντρωτική δομή. Λειτουργεί μέσα από οριζόντιες συνελεύσεις έχοντας ως πυξίδα της την ανταρσία. Συγκεκριμένα η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς αποτελεί ένα δίκτυο αυτόνομων πυρήνων που εργάζεται πυρετωδώς για την καταστροφή του εξουσιαστικού κόσμου. Αυτό είναι το στοίχημά μας και δεν πρόκειται να το εγκαταλείψουμε ποτέ.

 

ΙΙΙ)  Η φωτιά συνεχίζει να καίει μέσα μας – Το στοίχημα της F.A.I./I.R.F.

 

Ένα στοίχημα που δεν εγκαταλείψαμε ούτε μέσα στις φυλακές που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. Παραμένουμε ζωντανοί και ανυπότακτοι χωρίς να γονατίζουμε απέναντι στα πειθαρχικά που μας φορτώνουν στις μεταγωγές με τις οποίες μας εκδικούνται, στις ειδικές συνθήκες που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Κρατάμε άσβεστο το πάθος για την ελευθερία και ξαναζούμε έστω και για λίγο την ομορφιά της αντάρτικης δράσης όπως στις στιγμές που βιώσαμε στην πρόσφατη απόπειρα απόδρασής μας. Ο πόλεμος που έχουμε κηρύξει με την εξουσία δεν γνωρίζει ανακωχή. Αυτό φοβίζει τον εχθρό, ο όποιος δοκιμάζει να μας φιμώσει με κάθε τρόπο. Δεν είναι τυχαίες οι επαναλαμβανόμενες διώξεις που ασκούνται εναντίων μας ακόμα και για την έκδοση κειμένων που γράφουμε μέσα από τις φυλακές.Το γεγονός ότι το κράτος φοβάται ακόμα και τις λέξεις μας, μας προσφέρει νέα δύναμη, νέα χαμόγελα. Γιατί σημαίνει πως τα λόγια μας δραπετεύουν από τα κελιά της αιχμαλωσίας και συναντούν νέους συντρόφους που αναζητούν και σχεδιάζουν τις δικές τους μάχες ενάντια στην εξουσία.

Παράλληλα η ανταρσία μας συνδέεται με τη διεθνή συνομωσία της F.A.I. (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία) προωθώντας την προοπτική του διεθνούς επαναστατικού μετώπου. Αγγελιοφόροι του χάους στέλνουν από παντού μηνύματα ανυποταξίας μέσα από φωτιές, εκρήξεις και βανδαλισμούς, που καταργούν το πραξικόπημα της εξουσίας, στο Μεξικό, στη Χιλή, στην Αργεντινή, στη Βολιβία, στο Περού, στην Αγγλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Ινδονήσια, στη Ρωσία και οπουδήποτε εξαπλώνεται το εγχείρημα της F.A.I./I.R.F. Η F.A.I. είναι μια πρόσκληση να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να εκφράσουμε τις επιθυμίες μας, να υπάρξουμε ως ελεύθερα και αυτόνομα άτομα και όχι ως σκιές μιας θλιβερής απομίμησης του εαυτού μας, αιχμάλωτη στις συμβάσεις και στους καταναγκασμούς της εξουσίας. Συνωμοτώ εναντία στο κράτος σημαίνει αναπνέω ελευθέρα. Κάθε μέρα στην ανυποταξία μας, στην φυλακή, στην αναρχική παρανομία, στα ανατρεπτικά σχεδία μας, στις θυελλώδεις συζητήσεις μας, στις θορυβώδεις πράξεις μας, στα εκρηκτικά συναισθήματά μας, κατακτάμε περισσότερες ανάσες ελευθερίας. Η στήριξη και η προώθηση του σχεδίου της F.A.I./I.R.F. είναι η αμετανόητη επιλογή να συνεχίσουμε να ζούμε παθιασμένα και ανατρεπτικά κόβοντας οριστικά τις γέφυρες επιστροφής στην κανονικότητα μιας ήσυχης και νόμιμης ζωής.

Μέσα σε αυτήν τη ξέφρενη πορεία, δεν χωρούν ψευδαισθήσεις. Είναι αναμενόμενο ότι ο αντίπαλος καταστρώνει τα δικά του σχεδία. Προετοιμάζει το έδαφος για την αντεπίθεσή του τόσο σε επικοινωνιακό όσο και μιλιταριστικό επίπεδο. Τα αντίποινα της καταστολής οργανώνονται για να εδραιώσουν το φόβο μέσα στους ανατρεπτικούς κύκλους.

 

 

IV)  Η συντονισμένη και οργανωμένη αντιαναρχική εκστρατεία που εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβρη του 2009 με τις πρώτες συλλήψεις για τη Σ.Π.Φ. δεν έχει κλείσει ακόμα.

 

 

Στα τελευταία δυόμιση χρόνια που μεσολάβησαν πολλά έχουν συμβεί. Για κάθε χτύπημα που πραγματοποιούσε η Συνωμοσία, η Αντιτρομοκρατική εφεύρισκε μια καινούργια σύλληψη. Πόσα άτομα συνελήφθησαν, φωτογραφήθηκαν για πρωτοσέλιδα και δελτία ειδήσεων για να αποδειχθεί τελικά ότι δεν είχαν καμία σχέση με την υπόθεσή μας. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη σύλληψη οπαδών της Α.Ε.Κ. με κροτίδες που εμφανίστηκε ως σύλληψη μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Το κράτος έχει κηρύξει ενάντια στους κύκλους της ανατρεπτικής αναρχίας ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Αλλά το καθεστώς ¨έκτακτης ανάγκης¨ σηματοδοτεί το θάνατο της λογικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πρόσφατος επικοινωνιακός χειρισμός από τη μεριά του κράτους της τοποθέτησης ενός ωρολογιακού εμπρηστικού μηχανισμού σε άδειο βαγόνι του μετρό. Περά από το πως διαστρεβλώθηκε αυτή η ενέργεια με σκοπό να κατασκευάσει νέα φοβικά σύνδρομα σχετικά με το νέο ανταρτικό πόλης, ¨φωτογραφήθηκαν¨ και στη συνέχεια κατονομάστηκαν δυο καταζητούμενοι αναρχικοί επαναστάτες ο Γ.Μ. και ο Δ.Π. ως οι δράστες αυτού του χτυπήματος. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως οι ίδιοι οι ταχυδακτυλουργοί της Αντιτρομοκρατικής δηλώνουν ότι δεν έχουν το παραμικρό στοχείο  (D.N.A., κάμερες, δακτυλικά αποτυπώματα, μαρτυρίες ) για τους δυο συντρόφους, παρ’ όλα αυτά είναι βέβαιοι για την εμπλοκή τους. Αυτή είναι η μετεξέλιξη των ¨επιστημονικών¨ ερευνών της αντιτρομοκρατικής. Η βεβαιότητα των μπάτσων πλέον αρκεί για την ¨ένοχη¨ κάποιων. Τώρα λοιπόν οι παίκτες είναι γνωστοί και η τράπουλα σημαδεμένη. Δεν είναι τυχαίο πως λίγες μέρες μετά ξεκίνησε νέος κύκλος ανακρίσεων για τις 250 επιθέσεις της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς στις οποίες καλούνται και οι καταζητούμενοι σύντροφοι Γ.Μ και Δ. Π. Παράλληλα, οι γνωστοί ιεροεξεταστές Μόκκας και Μπαλτάς καλούν μαζί με εμάς και όλους όσους έχουν κατηγορηθεί για τη Συνωμοσία ενώ δεν έχουν καμία σχέση με την οργάνωση.

Αυτό είναι το αποκορύφωμα της μεθοδευμένης αντιαναρχικής επιχείρησης του κράτους, που συνέλαβε ανθρώπους για άσχετους λόγους με τη Συνωμοσία  και για να τους  παρατείνει την ομηρία τους, τους εμφανίζει ως μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

  

Με λίγα λόγια η Συνωμοσία λειτουργεί για τους ανακριτές ως το βαρίδι των νέων διώξεων που βυθίζει άσχετες υποθέσεις και τις αναβαπτίζει ως ¨συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση¨.

Αυτή η τακτική παρουσιάζει ομοιότητες που θυμίζουν έντονα την υπόθεση της ιταλικής οργάνωσης φάντασμα ORAI που ήταν επινόηση του γνωστού εισαγγελέα Μarini. Μια οργάνωση που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενώ δεν υπήρχε, αποτέλεσε το άλλοθι των εισαγγελικών αρχών για μια σειρά διώξεων και φυλακίσεων σε εξεγερσιακούς συντρόφους.

Εμείς από τη δική μας μεριά δεν έχουμε σκοπό να παραχωρήσουμε στους ανακριτές την παραμικρή υπόνοια υποχώρησης και ανακωχής. Παραμένουμε αμετανόητοι αυξάνοντας την πυκνότητα της σύγκρουσης.

 

«Δεν υποχωρούμε… στεκόμαστε, δεν προσπαθούμε… μπορούμε, δεν ζητιανεύουμε… ληστεύουμε, δεν σβήνουμε… καίμε, δεν περιμένουμε… ανυπομονούμε…. Η Συνωμοσία δεν πρόκειται να συλληφθεί ποτέ, γιατί δεν είναι  απλά μια οργάνωση, είναι ένα ρεύμα ιδεών και οι ιδέες είναι πάντα ασύλληπτες… Στο ημερολόγιο δεν είναι ακόμα σημαδεμένη η μέρα. Όλοι οι μήνες, όλες οι εβδομάδες, όλες οι μέρες είναι πάντα διαθέσιμες. Μια από τις μέρες θα σημαδευτεί με ένα χαμόγελο, το χαμόγελο της αντάμωσης για τη συνεχεία της περιπέτειας ΜΑΣ…»

 

 

Πυρήνας φυλακισμένων μελών της

Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

26-03-2012

Δήλωση του Χρήστου Τσάκαλου (μέλος της ΣΠΦ) στη 6η Συνεδρίαση της Δίκης της αναρχικής Επαναστατικής Οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς -1/2/2012

 

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο του δικαστηρίου σας η ΣΠΦ είναι μία τρομοκρατική οργάνωση. Όμως οι λέξεις ποτέ δεν ήταν, δεν είναι, ούτε θα γίνουν ουδέτερες. Αποκτούν το νόημα που τους δίνει αυτός που τις χρησιμοποιεί. Εμείς δεν μιλάμε με τη γλώσσα των δικαστών και των εισαγγελέων. Μιλάμε τη γλώσσα των κυνηγημένων που αρνήθηκαν το ρόλο του θύματος, των καταζητούμενων που δεν παραδόθηκαν στις αρχές, των φυλακισμένων που δεν αιχμαλώτισαν τη θέλησή τους για ελευθερία, των αναρχικών που δεν γονάτισαν ποτέ απέναντι στην εξουσία. Αλληλεγγύη, Αξιοπρέπεια, Αντάρτικο πόλης, Αναρχία, αυτές είναι οι δικές μας λέξεις που εξαπολύουμε ως προσβολή απέναντι στο σύστημά σας.

Ναι λοιπόν είμαστε  αναρχικοί αντάρτες πόλης και είμαστε περήφανοι που συμμετέχουμε στην ανταρσία των επιθυμιών μας με το όνομα Συνωμοσία πυρήνων της Φωτιάς.

Για εσάς που στέκεστε πίσω απ’ τα δικαστικά έδρανα είμαστε τρομοκράτες γιατί η ψυχή σας είναι μία φοβισμένη σκιά που νιώθει ασφαλής μόνο πίσω από τους μπάτσους και μέσα στα βιβλία των νεκρών σας νόμων.

Είμαστε τρομοκράτες ενάντια στα συμφέροντα και την εξουσία σας. Η ζωή, η σωματική ακεραιότητα, η ασφάλεια και η ιδιοκτησία της δικαστικής κλίκας, της πολιτικής εξουσίας, της ολιγαρχίας των πλουσίων και των αφεντικών βρίσκονται στο στόχαστρο τόσο το δικό μας όσο και των ασύλληπτων συντρόφων μας.

Όμως μία διαφορετική τρομοκρατία πλανιέται πάνω απ’ τις ζωές των περισσότερων ανθρώπων. Τρομοκρατία είναι οι ατελείωτες ουρές στην εφορία, στους δημόσιους οργανισμούς, στις τράπεζες. Τρομοκρατία είναι οι εντολές των αφεντικών στους υπαλλήλους τους. Τρομοκρατία είναι το βαρύ χέρι της αστυνομίας πάνω στους μικροπαραβατικούς και στους φτωχοδιαβόλους. Η χειρότερη τρομοκρατία όμως είναι η ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ διαπίστωση ότι κανείς δεν σηκώνει κεφάλι. Τρομοκρατία είναι η σιωπή και η παθητικότητα. Τρομοκρατία είναι ότι κανείς δεν παίρνει τη ζωή του στα χέρια του.

Έχουμε δει και τη δικιά σας τρομοκρατία. Την τρομοκρατία της δικαιοσύνης. Έχουμε δει δεκάδες κρατούμενους να γυρνάνε απ’ τα δικαστήριά σας με άδειο το βλέμμα και τη ζωή τους φορτωμένη με αρκετές δεκαετίες φυλακής. Έχουμε δει φίλους και συγγενείς να καταρρέουν απ’ τις «δίκαιες» αποφάσεις σας.

Έχουμε δει τα ανέκφραστα πρόσωπά σας και τις καλοταϊσμένες σας κοιλιές να χωράνε μέσα στα ακριβά και θωρακισμένα αυτοκίνητά σας. Έχουμε ακούσει και γνωρίζουμε τους παχουλούς μισθούς σας και τις κρυφές σας συμφωνίες  κάτω από το τραπέζι που εξυπηρετούν τους εκλεκτούς σας φίλους, τους μεγαλοεκδότες, τους βιομηχάνους και τους πολιτικούς σας προϊστάμενους. Αλήθεια πόσους αιώνες φυλακής έχετε μοιράσει στην καριέρα σας, για να υπηρετήσετε ένα σύστημα που μέσα απ’ την εκμετάλλευση και την καταπίεση γεννάει, το ίδιο, αυτούς που εσείς θεωρείτε εγκληματίες.

Για αυτό έξω απ’ τα βιβλία των νόμων σας, αν κάποιος θέλει να αναζητήσει την έννοια της τρομοκρατίας στην πραγματική ζωή, εκεί που το φοβισμένο σήμερα τρέμει  για το απειλητικό αύριο που θα έρθει, οι τρομοκράτες είστε εσείς και η εξουσία.

Όσο για τη δικιά μας τρομοκρατία, αυτή είναι η θέληση του ανθρώπου για ελευθερία και αναρχία. Από ό, τι φαίνεται τρέμετε αυτή τη θέληση, για αυτό ψηφίζετε νέους τρομονόμους, θεσπίζετε έκτακτα στρατοδικεία, λαμβάνετε ειδικά μέτρα ασφαλείας, δεν μας αφήνετε να μιλήσουμε με τους συγγενείς και συντρόφους στα διαλλείματα του δικαστηρίου, ενώ ακόμα και όταν μας οδηγείτε στα κρατητήρια που απέχουν 10 μέτρα απ’ την αίθουσά σας, που βρίσκεται μέσα στη φυλακή, μας φοράτε χειροπέδες. Αυτό σημαίνει ότι πραγματικά φοβάστε. Αυτό είναι τιμή και χαρά για εμάς γιατί δείχνει πως μία ομάδα ανθρώπων, μία παρέα αναρχικών της πράξης, μπορεί να τρομοκρατήσει ένα ολόκληρο κράτος. Αυτό δείχνει  πως μακριά απ’ την σιωπή και την παθητικότητα της μάζας, αρκεί η θέληση λίγων μονάχα ανθρώπων για να χτυπηθεί το σύστημά σας.

Πρέπει να γνωρίζετε πως υπάρχουν αρκετές ανυπότακτες ατομικότητες που ζουν αυτοεξόριστες απ’ την κοινωνία σας, προετοιμάζονται, οπλίζονται και συλλογικοποιούν τις επιθυμίες τους για να ανατρέψουν την ιστορία των δούλων και των κυρίων τους. Τότε θα νιώσετε πραγματικά την έννοια της αναρχικής τρομοκρατίας. Της αναρχικής τρομοκρατίας που εκφράζεται με φωτιά εναντίον τραπεζών, υπουργείων, αστυνομικών τμημάτων, που εκρήγνυται με βόμβες έξω από πολυτελείς βίλες πλουσίων, δικαστικά μέγαρα, πολυεθνικές εταιρίες και βιομηχανίες  εκμετάλλευσης της φύσης και των ζώων, που γράφεται με σφαίρες πάνω στους δικτάτορες της ζωής και της ελευθερίας μας, που μιλιέται μέσα σε δικαστικές αίθουσες από στόματα αιχμαλώτων πολέμου, όπως είμαστε εμείς, που δεν φοβόμαστε τις καταδίκες και τις φυλακές σας. Αυτή είναι η αναρχική τρομοκρατία. Για αυτό διορθώστε το κατηγορητήριό σας και συμπληρώστε στα έγγραφά σας ότι η ΣΠΦ είναι μία αναρχική τρομοκρατική οργάνωση.

Κι όλοι εμείς που συμμετέχουμε σε αυτήν είμαστε περήφανοι που είμαστε μέλη της και η οργή μας είναι τσεκούρι πάνω απ’ τα κεφάλια σας που όλο γυρίζει…γυρίζει…γυρίζει…

 

 

 

 

Χ. Τσάκαλος

Μέλος της Ε. Ο Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς