I)                   Η επιλογή της Ανάληψης Ευθύνης και της μη συνθηκολόγησης

 

Εμείς ως Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Πυρήνας φυλακισμένων μελών, επιλέξαμε και αναλάβαμε μέσα από τη φυλακή την ευθύνη της συμμετοχής μας στο εγχείρημα μας. Η ανάληψη ευθύνης είναι ο ελάχιστος τρόπος να υπερασπιστούμε και να τιμήσουμε τις πιο όμορφες καταστάσεις και πράξεις που μοιραζόμαστε. Όχι ως μια ανάμνηση που ξεθωριάζει μετά τις συλλήψεις μας αλλά ως μια ζωντανή πραγματικότητα και προοπτική συνέχισης της δράσης μας, στο διαρκές παρόν, στο εδώ και τώρα.

Θεωρούμε πως η ανάληψη ευθύνης και ο λόγος που έχει εκφραστεί μέσα από αυτή συμβάλλει καθοριστικά στην όξυνση της αναρχικής δράσης. Αποτελεί μια ανοιχτή προσβολή απέναντι στον απολογητικό και χαμηλόφωνο λόγο που θα ήθελαν να αποσπάσουν από μας οι εισαγγελείς και οι ανακριτές. Αυτή η στάση αναδεικνύει την ύπαρξη δυο διαφορετικών κόσμων. Από τη μια ο κόσμος της εξουσίας και απτήν άλλη ο κόσμος της αναρχίας, που βρίσκονται σε αδιάκοπο πόλεμο μεταξύ τους. Η ανάληψη ευθύνης σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί μία αυτοαναφορική επιλογή αλλά, μια συνειδητή προέκταση του τρόπου που ζει κάποιος ως αναρχικός αντάρτης πόλης. Είναι επίσης ένα σινιάλο σύνδεσης με τους συντρόφους από έξω. Μια απάντηση στην ερώτηση που δεν έγινε. Ότι κάποιες επιλογές μάχης αξίζουν παρόλο το τίμημα που έχουν. Είναι ένας τρόπος να υπερασπίσουμε δημόσια τη δράση, τη διαδρομή και την εμπειρία μας με αμεσότητα και ευθύτητα. Αποτελεί μια ατομική υπαρξιακή ανταρσία σε συνθήκες αιχμαλωσίας που συναντιέται αναπόφευκτα με τη συλλογική διεργασία απόπειρας καταστροφής του σύγχρονου πολιτισμού. Δεν θεωρούμε πως η ανάληψη ευθύνης είναι μια θυσία στο όνομα μιας ιδέας, αντίθετα η ιδέα είναι αυτή που θυσιάζεται απ’ το πεδίο των ακίνδυνων συμβολισμών στη μετουσίωσή της σε πράξη.

 

Απ’ τη αρχή της δράσης μας έχουμε αφήσει έξω απ’ τις αποσκευές μας το φοβικό σύνδρομο της σύλληψης και της φυλακής. Γνωρίζουμε ότι η αιχμαλωσία είναι συχνά ένας προσωρινός σταθμός στην διαδρομή ενός αναρχικού αντάρτη πόλης. Για αυτό έχουμε εγκαταλείψει πίσω μας οποιεσδήποτε νομικές αναστολές και δισταγμούς, παραμένοντας αμετανόητοι στην επιλογή μας. Στην επιλογή της αντάρτικης δράσης και της διάχυσης της αναρχίας. Αντίθετα η παράδοση και η ήττα δεν κατοικεί μέσα μας ούτε για μια στιγμή. Δεν σκύψαμε ούτε πρόκειται να σκύψουμε το κεφάλι απέναντι σε ανακριτές και δικαστές. Για αυτό τόσο στα ανακριτικά γραφεία όσο και στα δικαστήρια, είτε με την άρνηση μας να εμφανιστούμε, είτε με την απόλυτη εχθρική παρουσία μας, καταργούμε τη γλώσσα των νόμων, του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης. Άλλωστε είναι τουλάχιστον αντιφατικό να σέβεσαι τους νόμους ενώ προηγουμένως έχεις κηρύξει παθιασμένα τον απόλυτο πόλεμο εναντίον της εξουσίας και του νομικού της πολιτισμού.

 

Ακόμα και όταν ο εχθρός δεν έχει στοιχεία εναντίον μας, όπως στην περίπτωση των 250 επιθέσεων της Σ.Π.Φ. , δεν πρόκειται να εισπράξει από εμάς ούτε μια απολογητική λέξη, ούτε κάποια τεκμήρια και άλλοθι αθωότητας.

 

Είναι γεγονός πως το μόνο που έχουν στα χέρια τους οι ανακριτικές αρχές, είναι η ανάληψη ευθύνης της συμμετοχής μας στη Συνωμοσία που έχουμε πραγματοποιήσει. Άλλωστε η πρακτική και η στρατηγική κάθε συνωμοτικής αναρχικής ομάδας άμεσης δράσης δεν είναι να αφήνει πίσω της ¨ενοχοποιητικά¨ στοιχεία, παρά μονό ίχνη από φωτιά που χαράζουν μια ανεξίτηλη ουλή στο πρόσωπο του κόσμου της εκμετάλλευσης, της υποκρισίας και της μοναξιάς.

 

ΙΙ) Να επιτεθούμε στους διευθυντές και τους προϊστάμενους αυτού του πολιτισμού

 

Αυτό είναι που θέλει να χτυπήσει η εξουσία. Την απόφαση κάποιων ανθρώπων να μην γονατίσουν απέναντι στον ειδωλολατρικό της κόσμο. Στον κόσμο των νεκρών αντικειμένων, των τηλεοπτικών οθονών, των διαφημιστικών μηνυμάτων, των γκλομπ των αστυνομικών, των φυλακών. Για να χτυπηθεί αυτή η επιλογή πρέπει να νικήσει ο φόβος. Ο φόβος της σύλληψης, της φυλακής, του θανάτου. Για αυτή τη δικτατορία του φόβου εργάζονται νυχθημερόν οι δικαστές, οι εισαγγελείς και οι ανακριτές. Παράλληλα όλοι αυτοί θέλουν να εμφανίσουν το αναρχικό ανταρτικό πόλης και τις ομάδες που μάχονται και το προωθούν ως καρικατούρες της μιζέριας και της ασθένειας της εξουσίας. Έτσι στήνουν κατηγορητήρια απονέμοντας σε κάποιους συντρόφους ¨διευθυντικές θέσεις¨ και ηθικές αυτουργίες. Όμως μια αναρχική ομάδα δεν μολύνεται από το δηλητήριο της εξουσίας. Δεν υπάρχουν ούτε αρχηγοί ούτε ακολουθητές. Υπάρχουν μόνο αυτόνομα και ελεύθερα άτομα που κάνουν πράξη την εχθρότητά τους για αυτό το σάπιο σύστημα. Πράξη καθαρή και δυνατή σαν τη φωτιά που καίει μέσα μας. Αν οι εισαγγελείς και οι ανακριτές έχουν μάθει να ακολουθούν τις εντολές και τις διαταγές των πολιτικών τους προϊσταμένων, ας γνωρίζουν πως μια αδάμαστη ψυχή δεν δέχεται προσταγές από κανέναν και δεν βάζει εργοδότη στη συνείδησή της. Αν ψάχνουν για ¨διευθυντές¨ , ηθικούς αυτουργούς ή εντολοδόχους ας κοιτάξουν στον καθρέφτη τους. Μια αναρχική συλλογικότητα δεν έχει ιεραρχική συγκεντρωτική δομή. Λειτουργεί μέσα από οριζόντιες συνελεύσεις έχοντας ως πυξίδα της την ανταρσία. Συγκεκριμένα η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς αποτελεί ένα δίκτυο αυτόνομων πυρήνων που εργάζεται πυρετωδώς για την καταστροφή του εξουσιαστικού κόσμου. Αυτό είναι το στοίχημά μας και δεν πρόκειται να το εγκαταλείψουμε ποτέ.

 

ΙΙΙ)  Η φωτιά συνεχίζει να καίει μέσα μας – Το στοίχημα της F.A.I./I.R.F.

 

Ένα στοίχημα που δεν εγκαταλείψαμε ούτε μέσα στις φυλακές που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. Παραμένουμε ζωντανοί και ανυπότακτοι χωρίς να γονατίζουμε απέναντι στα πειθαρχικά που μας φορτώνουν στις μεταγωγές με τις οποίες μας εκδικούνται, στις ειδικές συνθήκες που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Κρατάμε άσβεστο το πάθος για την ελευθερία και ξαναζούμε έστω και για λίγο την ομορφιά της αντάρτικης δράσης όπως στις στιγμές που βιώσαμε στην πρόσφατη απόπειρα απόδρασής μας. Ο πόλεμος που έχουμε κηρύξει με την εξουσία δεν γνωρίζει ανακωχή. Αυτό φοβίζει τον εχθρό, ο όποιος δοκιμάζει να μας φιμώσει με κάθε τρόπο. Δεν είναι τυχαίες οι επαναλαμβανόμενες διώξεις που ασκούνται εναντίων μας ακόμα και για την έκδοση κειμένων που γράφουμε μέσα από τις φυλακές.Το γεγονός ότι το κράτος φοβάται ακόμα και τις λέξεις μας, μας προσφέρει νέα δύναμη, νέα χαμόγελα. Γιατί σημαίνει πως τα λόγια μας δραπετεύουν από τα κελιά της αιχμαλωσίας και συναντούν νέους συντρόφους που αναζητούν και σχεδιάζουν τις δικές τους μάχες ενάντια στην εξουσία.

Παράλληλα η ανταρσία μας συνδέεται με τη διεθνή συνομωσία της F.A.I. (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία) προωθώντας την προοπτική του διεθνούς επαναστατικού μετώπου. Αγγελιοφόροι του χάους στέλνουν από παντού μηνύματα ανυποταξίας μέσα από φωτιές, εκρήξεις και βανδαλισμούς, που καταργούν το πραξικόπημα της εξουσίας, στο Μεξικό, στη Χιλή, στην Αργεντινή, στη Βολιβία, στο Περού, στην Αγγλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Ινδονήσια, στη Ρωσία και οπουδήποτε εξαπλώνεται το εγχείρημα της F.A.I./I.R.F. Η F.A.I. είναι μια πρόσκληση να σκεφτούμε, να μιλήσουμε, να εκφράσουμε τις επιθυμίες μας, να υπάρξουμε ως ελεύθερα και αυτόνομα άτομα και όχι ως σκιές μιας θλιβερής απομίμησης του εαυτού μας, αιχμάλωτη στις συμβάσεις και στους καταναγκασμούς της εξουσίας. Συνωμοτώ εναντία στο κράτος σημαίνει αναπνέω ελευθέρα. Κάθε μέρα στην ανυποταξία μας, στην φυλακή, στην αναρχική παρανομία, στα ανατρεπτικά σχεδία μας, στις θυελλώδεις συζητήσεις μας, στις θορυβώδεις πράξεις μας, στα εκρηκτικά συναισθήματά μας, κατακτάμε περισσότερες ανάσες ελευθερίας. Η στήριξη και η προώθηση του σχεδίου της F.A.I./I.R.F. είναι η αμετανόητη επιλογή να συνεχίσουμε να ζούμε παθιασμένα και ανατρεπτικά κόβοντας οριστικά τις γέφυρες επιστροφής στην κανονικότητα μιας ήσυχης και νόμιμης ζωής.

Μέσα σε αυτήν τη ξέφρενη πορεία, δεν χωρούν ψευδαισθήσεις. Είναι αναμενόμενο ότι ο αντίπαλος καταστρώνει τα δικά του σχεδία. Προετοιμάζει το έδαφος για την αντεπίθεσή του τόσο σε επικοινωνιακό όσο και μιλιταριστικό επίπεδο. Τα αντίποινα της καταστολής οργανώνονται για να εδραιώσουν το φόβο μέσα στους ανατρεπτικούς κύκλους.

 

 

IV)  Η συντονισμένη και οργανωμένη αντιαναρχική εκστρατεία που εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβρη του 2009 με τις πρώτες συλλήψεις για τη Σ.Π.Φ. δεν έχει κλείσει ακόμα.

 

 

Στα τελευταία δυόμιση χρόνια που μεσολάβησαν πολλά έχουν συμβεί. Για κάθε χτύπημα που πραγματοποιούσε η Συνωμοσία, η Αντιτρομοκρατική εφεύρισκε μια καινούργια σύλληψη. Πόσα άτομα συνελήφθησαν, φωτογραφήθηκαν για πρωτοσέλιδα και δελτία ειδήσεων για να αποδειχθεί τελικά ότι δεν είχαν καμία σχέση με την υπόθεσή μας. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη σύλληψη οπαδών της Α.Ε.Κ. με κροτίδες που εμφανίστηκε ως σύλληψη μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Το κράτος έχει κηρύξει ενάντια στους κύκλους της ανατρεπτικής αναρχίας ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Αλλά το καθεστώς ¨έκτακτης ανάγκης¨ σηματοδοτεί το θάνατο της λογικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πρόσφατος επικοινωνιακός χειρισμός από τη μεριά του κράτους της τοποθέτησης ενός ωρολογιακού εμπρηστικού μηχανισμού σε άδειο βαγόνι του μετρό. Περά από το πως διαστρεβλώθηκε αυτή η ενέργεια με σκοπό να κατασκευάσει νέα φοβικά σύνδρομα σχετικά με το νέο ανταρτικό πόλης, ¨φωτογραφήθηκαν¨ και στη συνέχεια κατονομάστηκαν δυο καταζητούμενοι αναρχικοί επαναστάτες ο Γ.Μ. και ο Δ.Π. ως οι δράστες αυτού του χτυπήματος. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως οι ίδιοι οι ταχυδακτυλουργοί της Αντιτρομοκρατικής δηλώνουν ότι δεν έχουν το παραμικρό στοχείο  (D.N.A., κάμερες, δακτυλικά αποτυπώματα, μαρτυρίες ) για τους δυο συντρόφους, παρ’ όλα αυτά είναι βέβαιοι για την εμπλοκή τους. Αυτή είναι η μετεξέλιξη των ¨επιστημονικών¨ ερευνών της αντιτρομοκρατικής. Η βεβαιότητα των μπάτσων πλέον αρκεί για την ¨ένοχη¨ κάποιων. Τώρα λοιπόν οι παίκτες είναι γνωστοί και η τράπουλα σημαδεμένη. Δεν είναι τυχαίο πως λίγες μέρες μετά ξεκίνησε νέος κύκλος ανακρίσεων για τις 250 επιθέσεις της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς στις οποίες καλούνται και οι καταζητούμενοι σύντροφοι Γ.Μ και Δ. Π. Παράλληλα, οι γνωστοί ιεροεξεταστές Μόκκας και Μπαλτάς καλούν μαζί με εμάς και όλους όσους έχουν κατηγορηθεί για τη Συνωμοσία ενώ δεν έχουν καμία σχέση με την οργάνωση.

Αυτό είναι το αποκορύφωμα της μεθοδευμένης αντιαναρχικής επιχείρησης του κράτους, που συνέλαβε ανθρώπους για άσχετους λόγους με τη Συνωμοσία  και για να τους  παρατείνει την ομηρία τους, τους εμφανίζει ως μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

  

Με λίγα λόγια η Συνωμοσία λειτουργεί για τους ανακριτές ως το βαρίδι των νέων διώξεων που βυθίζει άσχετες υποθέσεις και τις αναβαπτίζει ως ¨συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση¨.

Αυτή η τακτική παρουσιάζει ομοιότητες που θυμίζουν έντονα την υπόθεση της ιταλικής οργάνωσης φάντασμα ORAI που ήταν επινόηση του γνωστού εισαγγελέα Μarini. Μια οργάνωση που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενώ δεν υπήρχε, αποτέλεσε το άλλοθι των εισαγγελικών αρχών για μια σειρά διώξεων και φυλακίσεων σε εξεγερσιακούς συντρόφους.

Εμείς από τη δική μας μεριά δεν έχουμε σκοπό να παραχωρήσουμε στους ανακριτές την παραμικρή υπόνοια υποχώρησης και ανακωχής. Παραμένουμε αμετανόητοι αυξάνοντας την πυκνότητα της σύγκρουσης.

 

«Δεν υποχωρούμε… στεκόμαστε, δεν προσπαθούμε… μπορούμε, δεν ζητιανεύουμε… ληστεύουμε, δεν σβήνουμε… καίμε, δεν περιμένουμε… ανυπομονούμε…. Η Συνωμοσία δεν πρόκειται να συλληφθεί ποτέ, γιατί δεν είναι  απλά μια οργάνωση, είναι ένα ρεύμα ιδεών και οι ιδέες είναι πάντα ασύλληπτες… Στο ημερολόγιο δεν είναι ακόμα σημαδεμένη η μέρα. Όλοι οι μήνες, όλες οι εβδομάδες, όλες οι μέρες είναι πάντα διαθέσιμες. Μια από τις μέρες θα σημαδευτεί με ένα χαμόγελο, το χαμόγελο της αντάμωσης για τη συνεχεία της περιπέτειας ΜΑΣ…»

 

 

Πυρήνας φυλακισμένων μελών της

Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

26-03-2012

Δήλωση του Χρήστου Τσάκαλου (μέλος της ΣΠΦ) στη 6η Συνεδρίαση της Δίκης της αναρχικής Επαναστατικής Οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς -1/2/2012

 

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο του δικαστηρίου σας η ΣΠΦ είναι μία τρομοκρατική οργάνωση. Όμως οι λέξεις ποτέ δεν ήταν, δεν είναι, ούτε θα γίνουν ουδέτερες. Αποκτούν το νόημα που τους δίνει αυτός που τις χρησιμοποιεί. Εμείς δεν μιλάμε με τη γλώσσα των δικαστών και των εισαγγελέων. Μιλάμε τη γλώσσα των κυνηγημένων που αρνήθηκαν το ρόλο του θύματος, των καταζητούμενων που δεν παραδόθηκαν στις αρχές, των φυλακισμένων που δεν αιχμαλώτισαν τη θέλησή τους για ελευθερία, των αναρχικών που δεν γονάτισαν ποτέ απέναντι στην εξουσία. Αλληλεγγύη, Αξιοπρέπεια, Αντάρτικο πόλης, Αναρχία, αυτές είναι οι δικές μας λέξεις που εξαπολύουμε ως προσβολή απέναντι στο σύστημά σας.

Ναι λοιπόν είμαστε  αναρχικοί αντάρτες πόλης και είμαστε περήφανοι που συμμετέχουμε στην ανταρσία των επιθυμιών μας με το όνομα Συνωμοσία πυρήνων της Φωτιάς.

Για εσάς που στέκεστε πίσω απ’ τα δικαστικά έδρανα είμαστε τρομοκράτες γιατί η ψυχή σας είναι μία φοβισμένη σκιά που νιώθει ασφαλής μόνο πίσω από τους μπάτσους και μέσα στα βιβλία των νεκρών σας νόμων.

Είμαστε τρομοκράτες ενάντια στα συμφέροντα και την εξουσία σας. Η ζωή, η σωματική ακεραιότητα, η ασφάλεια και η ιδιοκτησία της δικαστικής κλίκας, της πολιτικής εξουσίας, της ολιγαρχίας των πλουσίων και των αφεντικών βρίσκονται στο στόχαστρο τόσο το δικό μας όσο και των ασύλληπτων συντρόφων μας.

Όμως μία διαφορετική τρομοκρατία πλανιέται πάνω απ’ τις ζωές των περισσότερων ανθρώπων. Τρομοκρατία είναι οι ατελείωτες ουρές στην εφορία, στους δημόσιους οργανισμούς, στις τράπεζες. Τρομοκρατία είναι οι εντολές των αφεντικών στους υπαλλήλους τους. Τρομοκρατία είναι το βαρύ χέρι της αστυνομίας πάνω στους μικροπαραβατικούς και στους φτωχοδιαβόλους. Η χειρότερη τρομοκρατία όμως είναι η ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ διαπίστωση ότι κανείς δεν σηκώνει κεφάλι. Τρομοκρατία είναι η σιωπή και η παθητικότητα. Τρομοκρατία είναι ότι κανείς δεν παίρνει τη ζωή του στα χέρια του.

Έχουμε δει και τη δικιά σας τρομοκρατία. Την τρομοκρατία της δικαιοσύνης. Έχουμε δει δεκάδες κρατούμενους να γυρνάνε απ’ τα δικαστήριά σας με άδειο το βλέμμα και τη ζωή τους φορτωμένη με αρκετές δεκαετίες φυλακής. Έχουμε δει φίλους και συγγενείς να καταρρέουν απ’ τις «δίκαιες» αποφάσεις σας.

Έχουμε δει τα ανέκφραστα πρόσωπά σας και τις καλοταϊσμένες σας κοιλιές να χωράνε μέσα στα ακριβά και θωρακισμένα αυτοκίνητά σας. Έχουμε ακούσει και γνωρίζουμε τους παχουλούς μισθούς σας και τις κρυφές σας συμφωνίες  κάτω από το τραπέζι που εξυπηρετούν τους εκλεκτούς σας φίλους, τους μεγαλοεκδότες, τους βιομηχάνους και τους πολιτικούς σας προϊστάμενους. Αλήθεια πόσους αιώνες φυλακής έχετε μοιράσει στην καριέρα σας, για να υπηρετήσετε ένα σύστημα που μέσα απ’ την εκμετάλλευση και την καταπίεση γεννάει, το ίδιο, αυτούς που εσείς θεωρείτε εγκληματίες.

Για αυτό έξω απ’ τα βιβλία των νόμων σας, αν κάποιος θέλει να αναζητήσει την έννοια της τρομοκρατίας στην πραγματική ζωή, εκεί που το φοβισμένο σήμερα τρέμει  για το απειλητικό αύριο που θα έρθει, οι τρομοκράτες είστε εσείς και η εξουσία.

Όσο για τη δικιά μας τρομοκρατία, αυτή είναι η θέληση του ανθρώπου για ελευθερία και αναρχία. Από ό, τι φαίνεται τρέμετε αυτή τη θέληση, για αυτό ψηφίζετε νέους τρομονόμους, θεσπίζετε έκτακτα στρατοδικεία, λαμβάνετε ειδικά μέτρα ασφαλείας, δεν μας αφήνετε να μιλήσουμε με τους συγγενείς και συντρόφους στα διαλλείματα του δικαστηρίου, ενώ ακόμα και όταν μας οδηγείτε στα κρατητήρια που απέχουν 10 μέτρα απ’ την αίθουσά σας, που βρίσκεται μέσα στη φυλακή, μας φοράτε χειροπέδες. Αυτό σημαίνει ότι πραγματικά φοβάστε. Αυτό είναι τιμή και χαρά για εμάς γιατί δείχνει πως μία ομάδα ανθρώπων, μία παρέα αναρχικών της πράξης, μπορεί να τρομοκρατήσει ένα ολόκληρο κράτος. Αυτό δείχνει  πως μακριά απ’ την σιωπή και την παθητικότητα της μάζας, αρκεί η θέληση λίγων μονάχα ανθρώπων για να χτυπηθεί το σύστημά σας.

Πρέπει να γνωρίζετε πως υπάρχουν αρκετές ανυπότακτες ατομικότητες που ζουν αυτοεξόριστες απ’ την κοινωνία σας, προετοιμάζονται, οπλίζονται και συλλογικοποιούν τις επιθυμίες τους για να ανατρέψουν την ιστορία των δούλων και των κυρίων τους. Τότε θα νιώσετε πραγματικά την έννοια της αναρχικής τρομοκρατίας. Της αναρχικής τρομοκρατίας που εκφράζεται με φωτιά εναντίον τραπεζών, υπουργείων, αστυνομικών τμημάτων, που εκρήγνυται με βόμβες έξω από πολυτελείς βίλες πλουσίων, δικαστικά μέγαρα, πολυεθνικές εταιρίες και βιομηχανίες  εκμετάλλευσης της φύσης και των ζώων, που γράφεται με σφαίρες πάνω στους δικτάτορες της ζωής και της ελευθερίας μας, που μιλιέται μέσα σε δικαστικές αίθουσες από στόματα αιχμαλώτων πολέμου, όπως είμαστε εμείς, που δεν φοβόμαστε τις καταδίκες και τις φυλακές σας. Αυτή είναι η αναρχική τρομοκρατία. Για αυτό διορθώστε το κατηγορητήριό σας και συμπληρώστε στα έγγραφά σας ότι η ΣΠΦ είναι μία αναρχική τρομοκρατική οργάνωση.

Κι όλοι εμείς που συμμετέχουμε σε αυτήν είμαστε περήφανοι που είμαστε μέλη της και η οργή μας είναι τσεκούρι πάνω απ’ τα κεφάλια σας που όλο γυρίζει…γυρίζει…γυρίζει…

 

 

 

 

Χ. Τσάκαλος

Μέλος της Ε. Ο Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς

 

Ο Γεράσιμος Αρσένης είναι ένας αναγνωρισμένος αξιωματούχος της εξουσίας. Στην μακρά πολιτική του καριέρα έχει διατελέσει έχει διατελέσει υπουργός Οικονομικών, Αμύνης, Παιδείας ενώ διεκδίκησε και την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ.

Με λίγα λόγια απέναντι μας βρίσκεται ένας άνθρωπος της εξουσίας που οι αποφάσεις του συνέβαλαν στην διαμόρφωση της σημερινής πραγματικότητας.

Δεν μπορεί κανένας να ξεχάσει την περιβόητη «μεταρρύθμιση Αρσένη» που ανέδειξε για μια ακόμη φορά, ότι τα σχολεία δεν είναι τίποτα άλλο παρά εντατικά εργαστήρια πειθήνιων και εκπαιδευόμενων υπηκόων.

Η θεσμική εκπαίδευση αποτελεί μια δομική αξία για το σύστημα της εξουσίας. Ο ρόλος της είναι κομβικός για την χειραγώγηση και την κατασκευή συνειδήσεων των νέων ανθρώπων.

Είναι ο δεύτερος κρίκος μετά την οικογένεια στην αλυσίδα της υποταγής, που στην ουσία  διδάσκει την ομαλή ενσωμάτωση του ατόμου στο κοινωνικό εργοστάσιο της εξουσίας.

Ο Αρσένης όμως γνωρίζει πολύ καλά ότι η ανυποταξία, η ανυπακοή, η εξέγερση δεν κάθεται στα θρανία, δεν χωράει σε σχολικές αίθουσες, δεν δέχεται υποδείξεις.

Την εποχή που διετέλεσε υπουργός και αποπειράθηκε να πραγματοποιήσει την μεταρρύθμιση του, συνάντησε την καθολική μαύρη άρνηση αρκετών ταραχοποιών της μαθητικής κοινότητας.

Θα μπορούσαμε πολλά να πούμε και για τις υπόλοιπες ενέργειες που ο Γεράσιμος Αρσένης έκανε ως θεσμικό πολιτικό όργανο. Είναι όμως καιρός να μπούμε στην ουσία.

Δεν επιτεθήκαμε τόσο στον Αρσένη, στον Χηνοφώτη ή την Κατσέλη για το πολιτικό έργο που παρήγαγαν κατά το παρελθόν.

Επιτεθήκαμε στην επιλογή τους να εντάξουν τους εαυτούς τους στις δομές της πολιτικής εξουσίας που αποτελεί έναν από τους θεμέλιους λίθους της εξουσιαστικής κοινωνικής μηχανής.

Δεν επιτεθήκαμε στο σύμπτωμα, αλλά στην αρρώστια.

Τα μέτρα λιτότητας, η οικονομική κρίση, η αύξηση της καταστολής, οι μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, η οικονομική φτώχεια δεν είναι παρά συμπτώματα της αρρώστιας που ονομάζεται Δημοκρατία.

Μιας αρρώστιας που γεννά την υπαρξιακή φτώχεια που ευδοκιμεί στις μητροπόλεις του σύγχρονου δυτικού κόσμου, και πρωταρχικός ρόλος της οποίας είναι να λειτουργεί ως προκάλυμμα της κτηνώδους μηχανής του καπιταλισμού.

Γιατί όπως είχε γράψει και η οργάνωσή μας στην προκήρυξη που ακολούθησε το κτύπημα στη Βουλή: «Ο καπιταλισμός είναι τον αφεντικό και η δημοκρατία ο εκπρόσωπος τύπου. Δεν είμαστε αφελείς να θεωρούμε πως οι τριακόσιοι «εκλεκτοί του λαού» κάνουν κουμάντο μόνοι τους στην πραγματικότητα. Προφανώς αποτελούν τους διαχειριστές ισορροπιών, τους κομιστές κρατικών επιταγών, τους «κύριους και τις κυρίες επί των τιμών».

Για αυτό σαν Αναρχική Επαναστατική Οργάνωση είχαμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν ότι δεν επιζητούμε μια καλύτερη δημοκρατία. Αντίθετα πολεμάμε τη δημοκρατία όπως πολεμάμε και κάθε σύστημα εξουσίας.

Με τα όπλα μας  στοχεύουμε τους εκφραστές της κυριαρχίας, ενώ παράλληλα με το λόγο μας ασκούμε έντονη κριτική σε κάθε συμπεριφορά που αναπαράγει, συντηρεί και διαιωνίζει της ύπαρξη της εξουσιαστικής κοινωνίας.

Διαδίδουμε το νέο νιχιλισμό, τον αναρχοατομικισμό , τόσο στον Ελλαδικό χώρο, όσο και Παγκοσμίως μέσω της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας και του Διεθνούς Επαναστατικού Μετώπου.

Το νέο νιχιλισμό που θα Εξοντώσει τους εκφραστές του συστήματος, που θα αποτινάξει από τον άνθρωπο τις αξίες της υποτέλειας, της απάθειας, της κατανάλωσης της μισθωτής σκλαβιάς, που θα αποτινάξει όλο το φάσμα των συμπεριφορών που εντοπίζονται στο μεγαλύτερο κομμάτι του κοινωνικού συνόλου.

Τις συμπεριφορές  του συμβιβασμού, της μιζέριας, της ματαιοδοξίας ενός σιωπηλού πλήθους.
Ενός πλήθους που έχει μάθει να ερωτεύεται βιτρίνες, να αλλάζει διάθεση με τα κουμπιά του τηλεκοντρόλ, να του φταίει πάντα ο άλλος χωρίς να κοιτάζει ποτέ στον καθρέπτη και να δει τις δικές του ευθύνες για τον κόσμο που έχτισε και συντηρεί.

Ενός πλήθους που ξέρει να φωνάζει μόνο όταν θίγονται τα οικονομικά συντεχνιακά του συμφέροντα του , συμφέροντα χωρίς να αποπειραθεί  καν να κοιτάξει την ουσία.

Την ουσία για μια πραγματική ελεύθερη ζωή. Μια ζωή με οδηγό τις αξίες του σεβασμού, της αλληλεγγύης, της φιλίας, της κατανόησης. Την δημιουργία μιας αναρχικής κουλτούρας που θα αποτινάξει κάθε μορφή εξουσίας από κάθε ανθρώπινη σχέση.

Αυτά ακούγονται και είναι μακρινά.

Αλλά στα μονοπάτια που βαδίζουμε θα παραμείνουμε αδιάλλακτοι σε κάθε μάχη, πιο περήφανοι από ποτέ.

Η μέρα μας θα έρθει και μέχρι την ολοκλήρωση του στόχου μας Θα Πολεμάμε, Θα Πολεμάμε, Θα Πολεμάμε.

Γιατί γνωρίζουμε, όπως και εσείς, ότι η εξεγερσιακή αναρχία είναι και θα είναι ο εσωτερικός εχθρός  του καθεστώτος. Να είστε λοιπόν σίγουροι, όλοι εσείς οι σύγχρονοι ιεροεξεταστές της δικαστικής Μαφίας πως όσα χρόνια και να μοιράσετε μέσα από τα Στρατοδικεία σας δεν θα μπορέσετε ποτέ να φυλακίσετε τις ιδέες της Αναρχικής  Επανάστασης, δεν θα μπορέσετε ποτέ να φυλακίσετε την Σ.Π.Φ.

Γιατί ένα ρεύμα ιδεών δεν φυλακίζετε ποτέ.

Ανταποκρινόμαστε με τη σειρά μας στο κάλεσμα διεθνής αλληλεγγύης της Ομάδας Πολιτικών Κρατουμένων του Αγώνα στους Δρόμους (Gonazalo Zapata, Crisobal Franke, Zerman Elias) για τον Zerman Elias που συνελήφθη από τρεις ασφαλίτες στις 22 Σεπτεμβρίου στη Χιλή, αφότου πέταξε μία μολότοφ σε μία αύρα της αστυνομίας κατά τη διάρκεια μαθητικής πορείας.

Ο Zerman δέχτηκε επικριτικά ρατσιστικά σχόλια απ’ την εξουσία μέσα σε ένα κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού περνώντας το μήνυμα πως οι μετανάστες πρέπει να είναι ήρεμοι για να μην φυλακιστούν και εκδοθούν.

Επίσης όταν τον ανέκριναν οι μπάτσοι και του ζήτησαν να συνεργαστεί μαζί τους, ο σύντροφος αρνήθηκε να δώσει ακόμα και το όνομά του.

Ακόμα θέλουμε να στείλουμε ένα σινιάλο φωτιάς και αλληλεγγύης στον οικοαναρχικό Μάρκο Κάμενις, ο οποίος βρίσκεται κρατούμενος στις φυλακές του Λέντσμπουργκ. Ο Μάρκο συμπληρώνει 20 χρόνια έγκλειστος, εξαιτίας των οικοαναρχικών του δράσεων και ευρύτερου ακτιβισμού. Στις 8 Φλεβάρη αναμένεται να διεξαχθεί άλλη μία στημένη ακροαματική διαδικασία αναφορικά με την απελευθέρωσή του υπό όρους, και είναι σχεδόν σίγουρο ότι το αίτημα θα απορριφθεί από τα τσιράκια της ελβετικής “δικαιοσύνης”.

Σε αυτούς τους συντρόφους και σε όλους όσους μάχονται ενάντια σε κάθε εξουσία και ενάντια στο πολιτισμό τους, αφιερώνουμε τα παρακάτω λόγια.

“Γιατί η αλληλεγγύη μεταξύ των αναρχικών δεν είναι απλά λόγια…”

Εδώ και αρκετό καιρό μία παράξενη συζήτηση έχει ανοίξει. Διαφορετικές γλώσσες και άγνωστα πρόσωπα κουβεντιάζουν, μοιράζονται, σχεδιάζουν… Κουβεντιάζουν για τις εμπειρίες και τις στιγμές ανομίας που έζησαν ενάντια στο κράτος και την κοινωνία του, μοιράζονται τη μοναξιά των κελιών τους που εναλλάσσονται με τις μέρες άρνησης και ανυπακοής απέναντι στις εντολές και τα γκλομπ των δεσμοφυλάκων, σχεδιάζουν νέες ανταρσίες στη θέση εκείνων που διέκοψε η σύλληψή τους, παραμένοντας αναρχικοί της πράξης πάντα στη μάχη.

Για αυτό οικοδομούμε τη Μαύρη Διεθνή των αιχμαλώτων αναρχικών. Η μαύρη Διεθνής δεν είναι μία ένωση που καταργεί τη διαφορετικότητα και την ατομικότητα κάθε φυλακισμένου συντρόφου. Αντίθετα θέλουμε να γίνει μία ενότητα διαδρομής που χτίζει γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσά μας. Κάθε γράμμα, κάθε κείμενο, κάθε έντυπο που φτάνει στα χέρια μας και κάθε επίθεση αλληλεγγύης που φτάνει στην καρδιά μας είναι ένα μικρό “αντικλείδι” που ξεκλειδώνει έστω και για μία στιγμή τις κλειδωμένες μέρες και νύχτες που περνάμε αιχμάλωτοι εδώ μέσα. Αυτό μας δίνει δύναμη να γράφουμε για αυτά που θέλουμε να ζήσουμε, να γράφουμε για αυτά που δεν μετανιώσαμε που ζήσαμε.

Θέλουμε η λέξη “αναρχία” να ακουστεί σε όλες τις γλώσσες που μιλιούνται και να επιτεθεί με χίλια χέρια και χίλιους τρόπους σε κάθε στιγμή της εξουσίας, με κείμενα, μολότοφ, εκρήξεις, σφαίρες, ληστείες, απαγωγές, αποδράσεις…

Ας γίνουν λοιπόν αυτά τα λόγια μία μικρή υπόσχεση στα φυλακισμένα αδέρφια μας ως την άκρη της γης. Στο άναρχο ημερολόγιο των πιθανοτήτων, κάπου μακριά από τα μάτια της αστυνομίας και των ρουφιάνων της, υπάρχει σημειωμένη μία κρυφή μέρα που τα ονόματα θα αντικρύσουν πρόσωπα συντρόφων και τα χέρια θα συναντήσουν τη ζεστασιά ενός άλλου χεριού που απλώνεται ως χαιρετισμός καρδιάς. Σε αυτές τις κοντινές ή μακρινές συναντήσεις, θα είμαστε συνεπείς κρατώντας δυο θέσεις καλά φυλαγμένες για εσάς αδέρφια Marco και Zerman…

Φίλοι μεταξύ φίλων, σύντροφοι μεταξύ συντρόφων, συνωμότες μεταξύ συνωμοτών, αναρχικοί για πάντα στη μάχη…

Γιατί οι λύκοι δεν εξημερώνονται ποτέ…

Τα φυλακισμένα μέλη της Ε. Ο Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς/ F.A.I

6/02/2012

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους συντρόφους Marco Camenisch και Zerman Elias

ΖΗΤΩ Η F.A.I/ I.R.F

Δήλωση αλληλεγγύης της αναρχικής επαναστατικής οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς που διαβάστηκε στην συνεδρία του δεύτερου δικαστηρίου για το Χαλανδρίου στις 02/03 από το Δαμιανό Μπολάνο

 

Η αναρχική αλληλεγγύη δε θα μπορούσε ποτέ να καμφθεί από χιλιομετρικές αποστάσεις ή εξουσιαστικά σύνορα. Οι ιδέες, οι αξίες, οι πρακτικές μας ενώνονται πάντα στον παρανομαστή που έχουμε θέσει ως αναρχικοί, στον παρανομαστή του μονοπατιού της διαρκούς επίθεσης απέναντι στις δομές της κυριαρχίας. Της κυριαρχίας, που σε παγκόσμιο επίπεδο εξοπλίζεται, καταστέλλει, φυλακίζει, δολοφονεί, θωρακίζεται. Που στέκεται εμπόδιο στις επιθυμίες όλων όσων νιώθουν εχθρικά απέναντι στο υπάρχον της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Εμείς από τη μεριά μας έχουμε οπλιστεί και οργανωθεί απέναντι στο έκτρωμα της Δημοκρατίας (που επιδιώκει είτε να καταστρέψει είτε να αφομοιώσει το μίσος μας για κάθε κοινωνική σχέση που αναπαράγει και υποτάσσεται σε κάθε εξουσία).

Η Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία και το Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο αποτελούν έναν από τους τρόπους διεξαγωγής του αγώνα που δίνουμε όλοι μαζί και ο καθένας μας ατομικά, κυοφορώντας μέσα του έναν σκοπό, την ολική καταστροφή του πολιτισμού και των αξιών αυτού του σάπιου κόσμου.

Σε αυτόν τον αγώνα στεκόμαστε δίπλα στους συντρόφους του Πυρήνα, ζήτω ο Λουτσιάνο Τορτούγκα της FAI/Ινδονησίας. Στεκόμαστε δίπλα στους ΕΑΤ και Βilly, που έχουν αναλάβει την ευθύνη της συμμετοχής τους στον Πυρήνα και αυτή τη στιγμή δικάζονται από ένα παρόμοιο στρατοδικείο με το δικό σας στην Ινδονησία, καθώς επίσης στέλνουμε τον πιο θερμό χαιρετισμό μας στον καταζητούμενο σύντροφο που διώκεται για την ίδια υπόθεση. Στέλνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους μαχητές Μαρσέλο Βιγιαροέλ, Χουάν Αλίστε και Φρέντι Φουεντεβίγια που αυτή τη στιγμή δικάζονται από το κράτος της Χιλής. Θα χρησιμοποιήσουμε κάποια λόγια τους από το κάλεσμα διεθνούς αλληλεγγύης: “…Η διαμαρτυρία μας… είναι μία χειρονομία, μία πράξη επιθετικής αντικαπιταλιστικής Αντίστασης που μας ενώνει με κάθε Ανατρεπτικό, Αυτόνομο, Αναρχικό, Επαναστάτη κρατούμενο που από διαφορετικά μέρη και διαφορετικά στρατόπεδα θανάτου και απομόνωσης, κρατάει ζωντανή την εξέγερση, επιδιώκοντας την κοινωνική επανάσταση και την εξάλειψη της ταξικής κοινωνίας”.

Ταυτόχρονα, “κλείνουμε το μάτι” στους Αναρχικούς Επαναστάτες ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΙΛΙΑΝΙΔΗ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΤΣΙΑΔΗ, ΣΩΚΡΑΤΗ ΤΖΙΦΚΑ και ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΟΥΛΟΥΔΗ που μέσα από την αντάρτικη δράση και αξιοπρεπή στάση τους εναντιώνονται έμπρακτα σε όλα αυτά που μισούμε ως αναρχικοί, ως αγωνιστές, ως ανυπότακτοι.

Τέλος, απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση της αναρχικής ΣΤΕΛΛΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ που τα γουρούνια της εξουσίας απορρίπτουν εκδικητικά όλες τις αιτήσεις αποφυλάκισης της ενώ συντρέχουν σοβαροί λόγοι υγείας.

 

ΖΗΤΩ Η ΑΤΥΠΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ