Ανταποκρινόμαστε με τη σειρά μας στο κάλεσμα διεθνής αλληλεγγύης της Ομάδας Πολιτικών Κρατουμένων του Αγώνα στους Δρόμους (Gonazalo Zapata, Crisobal Franke, Zerman Elias) για τον Zerman Elias που συνελήφθη από τρεις ασφαλίτες στις 22 Σεπτεμβρίου στη Χιλή, αφότου πέταξε μία μολότοφ σε μία αύρα της αστυνομίας κατά τη διάρκεια μαθητικής πορείας.
Ο Zerman δέχτηκε επικριτικά ρατσιστικά σχόλια απ’ την εξουσία μέσα σε ένα κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού περνώντας το μήνυμα πως οι μετανάστες πρέπει να είναι ήρεμοι για να μην φυλακιστούν και εκδοθούν.
Επίσης όταν τον ανέκριναν οι μπάτσοι και του ζήτησαν να συνεργαστεί μαζί τους, ο σύντροφος αρνήθηκε να δώσει ακόμα και το όνομά του.
Ακόμα θέλουμε να στείλουμε ένα σινιάλο φωτιάς και αλληλεγγύης στον οικοαναρχικό Μάρκο Κάμενις, ο οποίος βρίσκεται κρατούμενος στις φυλακές του Λέντσμπουργκ. Ο Μάρκο συμπληρώνει 20 χρόνια έγκλειστος, εξαιτίας των οικοαναρχικών του δράσεων και ευρύτερου ακτιβισμού. Στις 8 Φλεβάρη αναμένεται να διεξαχθεί άλλη μία στημένη ακροαματική διαδικασία αναφορικά με την απελευθέρωσή του υπό όρους, και είναι σχεδόν σίγουρο ότι το αίτημα θα απορριφθεί από τα τσιράκια της ελβετικής “δικαιοσύνης”.
Σε αυτούς τους συντρόφους και σε όλους όσους μάχονται ενάντια σε κάθε εξουσία και ενάντια στο πολιτισμό τους, αφιερώνουμε τα παρακάτω λόγια.
“Γιατί η αλληλεγγύη μεταξύ των αναρχικών δεν είναι απλά λόγια…”
Εδώ και αρκετό καιρό μία παράξενη συζήτηση έχει ανοίξει. Διαφορετικές γλώσσες και άγνωστα πρόσωπα κουβεντιάζουν, μοιράζονται, σχεδιάζουν… Κουβεντιάζουν για τις εμπειρίες και τις στιγμές ανομίας που έζησαν ενάντια στο κράτος και την κοινωνία του, μοιράζονται τη μοναξιά των κελιών τους που εναλλάσσονται με τις μέρες άρνησης και ανυπακοής απέναντι στις εντολές και τα γκλομπ των δεσμοφυλάκων, σχεδιάζουν νέες ανταρσίες στη θέση εκείνων που διέκοψε η σύλληψή τους, παραμένοντας αναρχικοί της πράξης πάντα στη μάχη.
Για αυτό οικοδομούμε τη Μαύρη Διεθνή των αιχμαλώτων αναρχικών. Η μαύρη Διεθνής δεν είναι μία ένωση που καταργεί τη διαφορετικότητα και την ατομικότητα κάθε φυλακισμένου συντρόφου. Αντίθετα θέλουμε να γίνει μία ενότητα διαδρομής που χτίζει γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσά μας. Κάθε γράμμα, κάθε κείμενο, κάθε έντυπο που φτάνει στα χέρια μας και κάθε επίθεση αλληλεγγύης που φτάνει στην καρδιά μας είναι ένα μικρό “αντικλείδι” που ξεκλειδώνει έστω και για μία στιγμή τις κλειδωμένες μέρες και νύχτες που περνάμε αιχμάλωτοι εδώ μέσα. Αυτό μας δίνει δύναμη να γράφουμε για αυτά που θέλουμε να ζήσουμε, να γράφουμε για αυτά που δεν μετανιώσαμε που ζήσαμε.
Θέλουμε η λέξη “αναρχία” να ακουστεί σε όλες τις γλώσσες που μιλιούνται και να επιτεθεί με χίλια χέρια και χίλιους τρόπους σε κάθε στιγμή της εξουσίας, με κείμενα, μολότοφ, εκρήξεις, σφαίρες, ληστείες, απαγωγές, αποδράσεις…
Ας γίνουν λοιπόν αυτά τα λόγια μία μικρή υπόσχεση στα φυλακισμένα αδέρφια μας ως την άκρη της γης. Στο άναρχο ημερολόγιο των πιθανοτήτων, κάπου μακριά από τα μάτια της αστυνομίας και των ρουφιάνων της, υπάρχει σημειωμένη μία κρυφή μέρα που τα ονόματα θα αντικρύσουν πρόσωπα συντρόφων και τα χέρια θα συναντήσουν τη ζεστασιά ενός άλλου χεριού που απλώνεται ως χαιρετισμός καρδιάς. Σε αυτές τις κοντινές ή μακρινές συναντήσεις, θα είμαστε συνεπείς κρατώντας δυο θέσεις καλά φυλαγμένες για εσάς αδέρφια Marco και Zerman…
Φίλοι μεταξύ φίλων, σύντροφοι μεταξύ συντρόφων, συνωμότες μεταξύ συνωμοτών, αναρχικοί για πάντα στη μάχη…
Γιατί οι λύκοι δεν εξημερώνονται ποτέ…
Τα φυλακισμένα μέλη της Ε. Ο Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς/ F.A.I
6/02/2012
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους συντρόφους Marco Camenisch και Zerman Elias
ΖΗΤΩ Η F.A.I/ I.R.F