Τα 80 άτομα έφτασε κάποια στιγμή η συγκέντρωση εξω από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Μοιράστοικαν κείμενα στα διερχόμενα αυτοκίνητα και απέναντι από το υπουργείο στις στάσεις των λεωφορείων. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί φωνάχτηκαν πολλές τα συνθήματα :
ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΛΓΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ
το κείμενο που μοιράστηκε :
Γράμμα της Όλγας Οικονομίδου από την απομόνωση
Αυτή την στιγμή γράφω τις λίγες αυτές γραμμές μέσα απ’την απομόνωση. 30 μέρες απομόνωση είναι το αντίτιμο της άρνησης μου να ξεπουλήσω την αξιοπρέπεια μου για 5 λεπτά υπακούοντας στον εξευτελισμό του σωματικού ελέγχου.
Παραμένω αμετανόητη στην απόφαση μου. Δεν πρόκειται να χαρίσω ούτε ένα δευτερόλεπτο συμβιβασμού στους δεσμοφύλακες. Δεν πρόκειται να ανταλλάξω τις αρνήσεις και τις επιλογές μου με την “θαλπωρή” ενός κανονικού κελιού και την “ελευθερία” του προαυλισμού με το γενικό πληθυσμού της φυλακής.
Δεν αναζητώ να γίνω άλλη μια φυσιολογική στατιστική κρατούμενης, που στέκεται σούζα απέναντι στην υπηρεσία, που βγάζει “ήσυχα” την ποινή της, που ταξιδεύει στις ψευδαισθήσεις των μουρλόχαπων, που πουλάει τον τσαμπουκά της “παλιάς” στις νέες φυλακισμένες.
Στον καιρό που είμαι στην φυλακή γνώρισα την πυκνοκατοικημένη έρημο της κοινωνίας των κρατουμένων. Όπως και όταν ήμουν ελεύθερη, έτσι και τώρα που βρίσκομαι στην μέσα πλευρά των τειχών παραμένω αρνητής κάθε κοινωνίας, που κτίζεται γκρεμίζοντας το “εγώ”, που μιμείται τα ψεύτικα είδωλα της καταργώντας το αυθεντικό, που επιβιώνει ακολουθώντας τις συμβάσεις της. Αρνούμαι το μοναχικό πλήθος που φοράει τις προσποιήσεις του για πρόσωπο γιατί δεν έχει ψυχή να γίνει ο εαυτός του. Παραμένω φίλη, συντρόφισσα και άνθρωπος με όσες και όσους διατηρούν αναμμένη τη φωτιά μέσα τους. Με αυτές και αυτούς που διαλέγουν τα επικίνδυνα μονοπάτια των λύκων και όχι τα βοσκοτόπια των προβάτων.
Για όλους εμάς, για τους αναρχικούς της πράξης καμιά φορά η φυλακή δεν είναι αρκετή “τιμωρία”. Για αυτό μας περιμένουν πειθαρχικές ποινές, μεταγωγές και απομονωσεις.
Η απομόνωση είναι μια φυλακή μέσα στην φυλακή. Παραμένεις 24 ώρες το 24ωρο κλειδωμένη σε ένα κελί με ένα κρεβάτι μια εσωτερική τουαλέτα και το άγρυπνο μάτι μιας κάμερας (που κατάφερα τελικά να την καλύπτω με ένα σεντόνι…).
Εδώ μέσα οι μόνες σου φίλες είναι οι σκέψεις και οι αναμνήσεις σου. Εδώ μέσα οι μέρες και οι ώρες καταργούνται, χάνονται, πεθαίνουν σπρώχνοντας αργά αργά η μία την άλλη…
Αυτές τις 30 μέρες απομόνωσης όμως δεν έμεινα μόνη μου. Είχα κάποιους παράξενους και όμορφους επισκέπτες που πέρασαν κρυφά και “λαθραία” στο κελί μου σπάζοντας την απομόνωση.
Ήταν ο όμορφος ήχος των πυροβολισμών του πυρήνα Όλγα FAI/IRF ενάντια στο κάθαρμα της πυρηνικής εταιρείας Adinolfi (σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ αδέρφια για το χαμόγελο που μου χαρίσατε) ήταν ο μοναδικός θόρυβος απ’τις εκρήξεις anfo και δυναμίτη στο Εκουαδόρ, στη Βολιβία (δύναμη στους συντρόφους που συνέλαβαν), στο Περού, ήταν τα ευχάριστα νέα απ’τα αιχμάλωτα αδέρφια μου στην Ινδονησία Eat και Billy (Eat τα λόγια σου στο γράμμα σου μου έδωσαν κουράγιο και δύναμη), ήταν οι καπνοί απ’τους εμπρησμούς της νέας Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF (η θέληση σας και οι πράξεις σας δείχνουν ότι τίποτα δεν τελείωσε), ήταν τα συνθήματα και οι φωνές απ’τους αλληλέγγυους που έκαναν συγκέντρωση έξω απ’τις φυλακές Διαβατών που βρίσκομαι αιχμάλωτη, ήταν όλες αυτές οι χειρονομίες ουσίας, τα κείμενα, οι αφίσες, τα σαμποτάζ (Βόλος), οι εμπρησμοί που χαράζουν στο μυαλό και στην καρδιά μου με ανεξίτηλο χρώμα μία φράση “Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των αναρχικών της πράξης δεν είναι απλά λόγια”…
Όλγα Οικονομίδου
μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF πρώτης περιόδου
30 μέρες απομόνωση και συνεχίζω, όμως ο λύκος μέσα μου δεν κοιμάται, δεν συγκατανεύει, δεν συγχωρεί…
και
Η Όλγα Οικονομίδου, μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, βρίσκεται από τις 04/05 στην απομόνωση των γυναικείων φυλακών στα Διαβατά παρακολουθούμενη 24 ώρες το 24ωρο από κάμερα που βρίσκεται μέσα στο κελί της. Ο λόγος είναι η άρνηση του σωματικού ελέγχου, που παρόλα τα μηχανήματα ελέγχου σε όλες τις φυλακές, απαιτείται από τους νεοεισερχομένους κρατούμενους να βγάζουν τα ρούχα τους (στις κρατούμενες απαιτούν να κάνουν και κολπικό έλεγχο). Μία διαδικασία που σκοπό έχει να κάμψει την αξιοπρέπειά τους και που θα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς έχουν ξεκαθαρίσει ότι θα αρνούνται κάθε φορά.
Η μεταγωγή της συντρόφισσας στις φυλακές Διαβατών έγινε μετά από πειθαρχική μεταγωγή από τις φυλακές Θήβας λόγω ξυλοδαρμού μιας άλλης κρατούμενης – ρουφιάνας της υπηρεσίας των φυλακών. Λόγω της άρνησής της να υποβληθεί στον σωματικό έλεγχο της επιβλήθηκε άλλη μία πειθαρχική μεταγωγή η οποία εδώ και 25 μέρες σκόπιμα και εκδικητικά δεν εκτελείται από την Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών.
Η στάση των ανθρωποφυλάκων βρίσκεται για ακόμα μία φορά σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις εντολές των μπάτσων και των πολιτικών τους προϊσταμένων. Από κοινού κάνουν προσπάθειες να λυγίσουν τους αγωνιζόμενους κρατούμενους με κάθε τρόπο, ακόμα και όταν ο σωφρονιστικός τους κώδικας δεν το επιτρέπει. (Η παραμονή κάποιου κρατούμενου σε καθεστώς απομόνωσης δεν μπορεί να ξεπερνά τις 10 συνεχόμενες μέρες). Προσπάθειες που εμφανώς πέφτουν στο κενό. Σχεδόν ένα μήνα μετά η Όλγα παραμένει στην απομόνωση και ύστερα από τη δική ανυποχώρητη στάση έχει καταφέρει να καλύπτει την κάμερα που βρίσκεται στο κελί της.
“Η αλληλεγγύη πρέπει να παραμένει ζωντανή δίπλα σε κινήσεις κρατουμένων και αλώβητη, αντικειμενική και σε εγρήγορση σε υποθέσεις που αφορούν πολιτικούς κρατούμενους. Κατά τη γνώμη μου οι συγκεντρώσεις αλληλεγγύης δεν πρέπει να περιορίζονται σε εθιμοτυπικές ημερομηνίες όπως π.χ. την πρωτοχρονιά, αλλά να διατηρούν τα αντανακλαστικά τους ώστε να μεταλλάσσονται σε μοχλό πίεσης όταν τα σωφρονιστικά καπρίτσια δοκιμάζουν τους κρατούμενους. Η αλληλεγγύη πρέπει να είναι εργαλείο για να αναδεικνύει τις υποθέσεις των αναρχικών κρατούμενων όχι προσωποκεντρικά, όχι με βάση τις προσωπικές σχέσεις, όχι με κριτήρια ενοχής-αθωότητας. Άλλωστε σε αυτό τον κόσμο κανείς δεν είναι αθώος, είμαστε όλοι ένοχοι. Άλλοι για τη συνειδητοποίησή τους και τη δράση τους ενάντια σε ότι τους καταπιέζει και άλλοι για την ανοχή τους στους καταπιεστικούς θεσμούς.”
Όλγα Οικονομίδου
Συμμεριζόμενοι την άποψη της συντρόφισσας δηλώνουμε πως η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη. Συνεχίζουμε να είμαστε δίπλα στους αγωνιζόμενους κρατούμενους, δίπλα σε εκείνους που με προσωπικό κόστος υψώνουν το ανάστημά τους αγνοώντας τον εγκλεισμό τους, δίπλα σε εκείνους που προωθούν σε πείσμα των καιρών την ανατρεπτική δράση, δίπλα σε εκείνους που έχουν κηρύξει πόλεμο με την εξουσία και όλες τις εκφάνσεις της. Είμαστε αλληλέγγυοι με τον αγώνα της συντρόφισσας Όλγα Οικονομίδου και θα σταθούμε δίπλα της σε όλη την διάρκειά του.
“ Η στάση της Όλγας είναι άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα αξιοπρέπειας στη φαρέτρα της αναρχικής παρακαταθήκης με το οποίο ο καθένας που θεωρεί τον εαυτό του Αναρχικό Επαναστάτη και αναρχικό της Πράξης, μπορεί να οπλιστεί και να υπερασπιστεί τις αναρχικές αξίες και την ελευθερία. […]
[…]Μπορεί να μας πιάσατε αιχμαλώτους, όμως δεν μας νικήσατε. Δεν πρόκειται να παραδοθούμε ποτέ. Δίνουμε δύναμη ο ένας στον άλλον με μία υπόσχεση στα μάτια. «Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους αναρχικούς της πράξης δεν είναι μόνο λόγια…»”
Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Πρώτης περιόδου
Συνέλευση αλληλεγγύης στη ΣΠΦ και σε
όσους διώκονται για την ίδια υπόθεση