Σε αυτό το σημείο της δίκης, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάτι.

Βρισκόμαστε εδώ απέναντί σας γιατί κουβαλάμε μέσα μας τον πόλεμο. Τον πόλεμο ενάντια στην γκιλοτίνα της εξουσίας, ενάντια στην παραίτηση του πλήθους, ενάντια στη σιωπή της εποχής μας.

Για να υπάρξει ο πόλεμος χρειάζoνται πάντα δύο. Από μια  βρίσκεστε εσείς. Οι μαριονέτες της εξουσίας, τα ανθρωπάκια των νόμων, τα σκιάχτρα της Τάξης. Όταν η εξουσία  σας λέει πηδήξτε εσείς πηδάτε κι όταν σας λέει γαυγίστε, εσείς γαυγίζετε.

Από την άλλη μεριά είμαστε εμείς. Είμαστε πέρα και έξω από τους νόμους σας. Δεν μας αγγίζει η βρωμιά της εξουσίας σας. Είμαστε αρνητές των νόμων, αντάρτες της ζωής, αναρχικοί της πράξης. Δε φοβόμαστε τη φυλακή και γελάμε με τις «δίκαιες» τιμωρίες σας.

Όταν αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μας στην Σ.Π.Φ. ταυτόχρονα αναλάβαμε να συνεχίσουμε να πολεμάμε ενάντια στον κόσμο σας μέχρι την τελευταία μας ανάσα.

Όταν αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη, δεν αναλάβαμε απλά την ευθύνη για κάποιες ωραίες αναρχικές ιδέες και θεωρίες. Αναλάβαμε την ευθύνη και για τις πανέμορφες πράξεις που γεννούν αυτές οι ιδέες. Αναλάβαμε την ευθύνη για τους εκρηκτικούς μηχανισμούς που συναρμολογήσαμε, για τις εκρήξεις που προκαλέσαμε, για τα όπλα που κρατήσαμε, για τις προκηρύξεις που κυκλοφορήσαμε…

Κι αν η αστυνομία είναι ανίκανη να βρει τα αποτυπώματά μας στις έρευνές της, τα αποτυπώματά μας βρίσκονται διάχυτα παντού.

Βρίσκονται στον  δυναμίτη και στο ΑΝFO  που μεταφέρουν ακούραστα τα αδέλφια μας στο Εκουαδόρ , τη Βολιβία, το Περού και την Αργεντινή προκαλώντας τον τρόμο στην αυτοκρατορία του υπάρχοντος.

Βρίσκονται στα όπλα των ιταλών αδελφών μας που διαδίδουν τη νέα αναρχία. Βρίσκονται στις αποσκευές των καταζητουμένων συντρόφων μας στην Ελλάδα. Βρίσκονται οπουδήποτε γράφεται η ιστορία των ανατρεπτικών πράξεων και των αναρχικών νοημάτων.

Δεν πρόκειται όμως να προσφέρουμε ούτε ένα χιλιοστό στην περιέργεια των αστυνομικών μηχανισμών.

Δεν πρόκειται να τους δώσουμε την παραμικρή πληροφορία για το τι κάναμε με ποιους και πότε. Αυτό αν μπορούν ας το ανακαλύψουν μόνα τους τα λαγωνικά της αστυνομίας. Εμείς το μόνο που λέμε είναι: «Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε αμετανόητοι αναρχικοί της πράξης».

Μπορεί να μας πιάσατε αιχμαλώτους ,όμως δεν μας νικήσατε.

Δεν πρόκειται να παραδοθούμε ποτέ. Δίνουμε δύναμη ο ένας στον άλλον με μία υπόσχεση στα μάτια. «Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους αναρχικούς της πράξης δεν είναι μόνο λόγια…»

Τώρα η σκέψη και η καρδιά μας είναι δίπλα στη συντρόφισσα μας Όλγα που βρίσκεται κλειδωμένη για 26η μέρα σε κελί απομόνωσης. Στην Όλγα που ούτε για μια στιγμή δεν υποτάχτηκε στους κανόνες και στις ταπεινώσεις της φυλακής. Οι φωνές μας είναι φωνές της και οι πράξεις της πράξεις μας. Γι’ αυτό θα δανειστούμε την αγαπημένη της φράση « Η μνήμη δεν είναι σκουπίδι, το αίμα δεν είναι νερό…» δίνοντας το λόγο μας  πως δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, όλες αυτές τις χιλιάδες μέρες αιχμαλωσίας που μας περιμένουν, όπως δε θα ξεχάσουμε ποτέ ότι η ελευθερία δεν χαρίζεται… κατακτιέται.

 

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Πρώτης περιόδου